DILI KA NA MAGPANGDUHA-DUHA!
Yara sa gihapon ang mga gintutun-an sa sitwasyon sa diin ang ila mga painu-ino, ginalikupan sang kadulum sang kamatayon sang aton Ginuo. Sa gihapon, nagaluntad ang pangduha-duha kon bala matu-od nga nabanhaw gid ang aton Ginuo, bisan pa nga sa sini nga tion, makaduha na ka beses nga nagpahayag kag nagpakita ang aton Ginuo sang Iyang mahimaya-on nga kina-ugali.
Ini nga “kadulum” sang painu-ino amo man ang nagtulud sa ila sa “pagbalik” sa ila naandan nga pagpangabuhi nga amo ang pagpangisda. Nalipatan na nila ang sahi sang kabuhi nga ginhatag sa ila sang aton Ginuo nga amo ang pagpanahid sang mga TAWO para sa ginhari-an sang Diyos.
Ang eksena subong sa aton Ebanghelyo nagapahanumdum sa mga gintutun-an sang “pagtawag” sang aton Ginuo sa ila. Ang mga pulong nga “Iladlad ninyo ang inyo sahid” nagapanumbalik sang mga pulong sang aton Ginuo sa Iya una nga pagtawag sa Iya mga gintutun-an nga mangin mangingisda indi sa kalawran sang kadagatan kundi sa kalawran sang kabuhi. Indi na sila sang mga mangingisda sang isda, kundi mangi-ngisda sang mga tawo para sa ginhari-an sang Diyos.
Tungud sini nga hitabo, ginpahanumdum pa gid sila sang aton Ginuo sang kahulugan sini nga “pagpangisda”- nagkuha siya sang tinapay kag ginpanagtag Niya ini sa ila, nga amo ang simbolo nga ini nga buluhaton sang aton Ginuo, dapat man nila “ipanagtag” sa tagsa-tagsa. Ini dapat nila ipa-ambit sa lawod sang kabuhi.
“May isa ka pari nga nagsakay sa eroplano. Sang ‘pag-take off’ sang eroplano, ang pari nagpanguros. Nagpamangkot sa iya ang mga kaingod niya sa pulungkoan: “Ngaman nagpanguros ka Padre? Ginakulbaan o nahadlukan ka Pads?” “Wala anak ah!” sabat sang pari. “Hai ngaman nagpanguros ka?” pamangkot pa gid sang iya mga isigka-pasahero. Ang pari nagsabat: “Nagapanguros ako kon nagahimo ako sang isa ka butang nga importante. Kon mag-obra ako sang desisyon, nagapanguros ako. Paagi sina, ginasalig ko ang akon kabuhi sa Dios!” Dayon dungan sila nga nagsaligbat: “Kami ya wala nagahimo sina Pads. Wala kami ya nagasalig sa iban kundi sa amon lang nga mga kaugalingon!”
Pagkaligad sang pila ka oras, ang eroplano nag-experiensia sang ginatawag nga “turbulence” tungud naglain ang tyempo. Insigida, ang mga kaupdanan sang pari dululungan nga nagpanguros.”
Ang mga Apostoles eksperto nga mga mangingisda. Apang bisan ano pa sila ka gung-an kag mayad, wala gid sila sang may nadakpan nga isda sa bug-os nga gab-i. Apang sang sila nagpati, nagsalig kag naghimo sang ginhambal ni Kristo, amo nga sila nakadakop sang 153 kag dalagku nga mga isda bisan mga 50 metros lang sila halin sa baybayon.
Paagi sini, ginapakita sa aton ang kamatuoran sang ginhambal anay sa ila ni Kristo: “Kon wala ako, wala kamo sang sarang mahimo!” (Jn 15:5) Amo man ina ang ginahambal sang Dios sa aton. Kon wala si Kristo sa aton kabuhi, wala man kita sang sarang mahimo. Wala sang padulungan kag wala sang kahulogan ang aton kabuhi kon wala naton ginapati kag ginahimo ang iya ginahambal kag ginpanudlo.
Ang panghangkat subong sang mga pulong sang aton Ginoo amo nga matuod kita may kakulangan, kapaltahan, kag bisan pa gani ginalikupan sang dili-pagsalig kag kasal-anan, apang ang Iya nga grasya padayon nga nagapanghikot sa aton kabuhi. Ang importante lang nga “pamati-an” naton ang Iya tingug, kag “magsalig” sa Iya mga pulong. Indi kita magpangduha-duha sa Iya… ang Iya grasya labaw sang sa aton kaluya!
ANECDOTE
PRIESTS ON VACATION
Two priests were going to Hawaii on vacation and decided that they would make this a real vacation by not wearing anything that would identify them as clergy.
As soon as the plane landed, they headed for a store and bought some really outrageous shorts, shirts, sandals, sunglasses, and etc.
The next morning they went to the beach, dressed in their "tourist" garb and were sitting on beach chairs, enjoying a drink, the sunshine and the scenery when a "drop dead gorgeous" blonde in a tiny bikini came walking straight towards them. They couldn't help but stare and when she passed them, she smiled and said, "Good morning, Father" - "Good morning, Father," nodding and addressing each of them individually, then passed on by.
They were both stunned. How in the world did she recognize them as priests?
The next day they went back to the store, bought even more outrageous outfits-these were so loud, you could hear them before you even saw them-and again settled on the beach in their chairs to enjoy the sunshine, etc.
After a while, the same gorgeous blonde, wearing a string bikini this time, came walking toward them again. (They were glad they had sunglasses, because their eyes were about to pop out of their heads.)
Again, she approached them and greeted them indivi-dually: "Good morning, Father," "Good morning Father," and started to walk away.
One of the priests couldn't stand it and said. "Just a minute, young lady. Yes, we are priests, and proud of it, but I have to know, how in the world did YOU know?"
"Oh, Father, don't you recognize me? I'm Sister Angela!"
FOOD FOR THOUGHT
“Treasure your relationships, not your possessions.” (Anthony J. D’angelo)
No comments:
Post a Comment