ADVENT WREATH
Isa sa mga ginakabig naton nga mga Tradition-Catolica amo ang pagsindi sang Korona sang Adbiento ukon “Advent Wreath”. May ara nga mga “historians nga nagasiling nga ini nga kustumbre nagsugud sa mga “Lutherans” (mga protestante), kon aton gid nga siyasaton, yari na ini nga “practice” bisan wala pa magsipak si Martin Luther sa Simbahan nga Katoliko.
Nagsugud gid ini sa mga “tribu” sa Aleman, sa diin ang mga tawo nagahanda sang “korona nga may mga kandila” sa panahon sang Disyembre tungud tagtulugnaw ini nga panahon. Ginabutangan nila ini sang mga dahon-dahon, sa pagpahanumdum sa ila nga may yara nga paglaum sa likud sang katugnaw, tungud malapit na naman magsugod ang panahon sang ti-ngadlaw.
Nagpadayon ini nga kustumbre tubtub sa ika-16 ka Siglo,kag ini nangin bahin na sang ritwal sang selebrasyon sang panahon sang Adbiento sa mga Kristyanos (Katoliko kag Protestante) sa bug-os nga Alemania (Gernany), tubtub nga maglapnag ini sa bug-os nga kalibutan.
Matahum ang ritwal sang Korona sang Adbiento, tungud ini nagatumud sa apat ka mga Domingo sa sining panahon, sa diin kita nagalaum nga may isa ka bag-o nga kabuhi nga nagahulat sa pagkatawo sang aton nga Manluluwas, ang aton Ginoong Jesus.
Ang apat ka mga Semana antes matawo ang aton Ginoo, ginarepresentar sang mga kandila nga ginasindihan sang tagsa ka katapo sang aton nga katilingban.
Ang una nga kandila (kolor morado), ginasindihan sang PINAKABATA sang aton komunidad sa pagpahanumdum sa aton sang tema sang PAGLAUM. Ang ikaduha nga kandila (kolor morado), ginasindihan sang PAMATAN-ON sa pagpatimaan sang PAGTUO. Ang ikatlo (kolor rosa), ginasindihan sang PAMILYA sa pagpatimaan sang PAGHIGUGMA kag KALIPAY. Kag ang ikap-at (kolor morado), ginasindihan sang TIGULANG sa pagpatimaan sang KAPUPUN-AN. Diri sini naangut ang sahi sang paghulat nga aton ginahanda sa palaabuton nga pagkatawo sang aton nga Ginoo.
PAMALANDONG SA EBANGHELYO
MAGBAYAW SANG INYO MGA ULO
Nagasugud na ang aton nga pahanda sa palaabuton nga pagkatawo sang aton nga Ginoo, kag ginapahanumdim naman kita sang aton nga Simbahan sa pagpamalandong kag sa pag-usisa sang aton mga kaugalingon sa sahi sang paghanda nga aton hatagan sing igtalupangud.
Ang aton Ebanghelyo subong nasentro sa tema nga ang tanan pagatipunon sa atubangan sa Anak sang Tawo nga magapakita sa Iya daku nga gahum kag himaya. Siya magakari, kag gani dapat nakahanda kita sa pagsug-alaw sa Iya sa kon ano man nga tion nga Siya maga-abut.
Sa bagay nga maathag nga ginpahayag sang aton nga Ginoo nga indi kita magpatuyang sa aton pagpangabuhi, indi magpahubog-hubog kag magpalibog, kundi nga sa tanan nga oras NAKAHANDA kita paagi sa aton pagpangamuyo nga amo ang magahatag sa aton sang kusog sa sining tion sang paghulat.
Kita man ginapahanumdum nga sa sining tion sang paghulat, kita dapat MAGLAUM sang isa ka masanag nga bwasdamlag tungud gani ang aton Manluluwas magakari sa pagtipon sa aton tanan, kag kita man maga-ambit sang Iya nga himaya subong nga Siya maga-abut bilang isa ka Hari nga napun-an sang himaya.
Sa aton pagsugud sang Adbiento, maglaum kita sa isa ka maayo nga bwasdamlag paagi sa aton pagbag-o sang aton mga kaugalingon. Sa sini kita nagahanda sang HUSTO para sa Iya nga pag-abut.
ANECDOTE
Mischievous Boys
A couple had two little boys, ages 8 and 10, who were excessively mischievous. They were always getting into trouble and their parents knew that, if any mischief occurred in their town, their sons were probably involved.
They boys' mother heard that a clergyman in town had been successful in disciplining children, so she asked if he would speak with her boys. The clergyman agreed, but asked to see them individually. So the mother sent her 8-year-old first, in the morning, with the older boy to see the clergyman in the afternoon.
The clergyman, a huge man with a booming voice, sat the younger boy down and asked him sternly, "Where is God?".
They boy's mouth dropped open, but he made no response, sitting there with his mouth hanging open, wide-eyed. So the clergyman repeated the question in an even sterner tone, "Where is God!!?" Again the boy made no attempt to answer. So the clergyman raised his voice even more and shook his finger in the boy's face and bellowed, "WHERE IS GOD!?"
The boy screamed and bolted from the room, ran directly home and dove into his closet, slamming the door behind him. When his olderbrother found him in the closet, he asked, "What happened?"
The younger brother, gasping for breath, replied, "We are in BIG trouble this time, dude. God is missing - and they think WE did it!"
FOOD FOR THOUGHT
“I can't change the direction of the wind, but I can adjust my sails to always reach my destination.” (Jimmy Dean)
No comments:
Post a Comment