2nd Sunday of Easter (C)

DOMINGO SANG DIOSNON NGA KALUOY!

Ang Dominggo sa diin “ginapasundayag” si Tomas nga “Nagapangduha-duha” gindeklarar sang aton anay Santo Papa Juan Pablo II, kag karon isa na ka Santo, bilang “Divine Mercy Sunday”. Sang una anay, ini nga Dominggo ginatawag nga “The Doubting Thomas Sunday”, tungud gani ginapakita sa aton istorya sa mga Balasahon sa mga Misa subong, ang pagpangduha-duha ni Tomas, sa mga pahayag nga NABANHAW ang aton Ginuong Jesus– pangduha-duha nga nagtulod sa iya sa paghatag sang  iya bug-os nga pagtuo sang ginpahayag na sang aton Ginuo ang iya nabanhaw nga kaugalingon, kag ginpa-agay sa kay Tomas ang Diosnon nga kaluoy sa   paghangup sa iya bisan pa nga “nadulman” ang iya nga panghuna-huna sa mga hitabo.

Madamo sa aton ang katulad kay Tomas. Si Tomas ginatawag sa Bibliya sa kumpil nga “Kapid”, apang kon aton usisa-on ang kaundan sang Bibliya, wala kita sang makita nga indibidwal nga makabig nga “kapid nga utod” ni Tomas, kay sa pagkamatuod, si Tomas WALA sang kapid nga natawo nga  kadungan niya, kundi ang ginakabig nga mga kapid, amo KITA, nga sa masami may yara nga katulad nga panimu-ot sang “pagka-madinudahon” katulad ni Tomas sa aton Ebanghelyo subong.

Pila ayhan sa aton ang madali madula-an sang paglaum kon halus madulum ang mga “prospectives” sa aton pagpangabuhi? Pila ayhan sa aton ang nagasiling nga halos wala na sang pag-asa ang aton kahimtangan, nga daw sa halos nagsinambod na nga mga “lawa” ang aton gina-agihan? Pila ayhan sa aton ang nagasiling nga “siguro, patay ang Diyos, kay daw wala man Niya ginasabat ang aton mga pangamuyo kag wala ginahatag ang aton ginapangayo!” Indi bala sa sini nga tini-on nangin “Kapid” man kita ni Tomas?

Ang istorya sa aton Ebanghelyo subong nahanu-ngud kay Tomas nga Kapid, isa ka pagpahayag sang “pagpanglakaton sa pagtuo”. Ang aton kabuhi sa pagpabilin nga mabakud sa pagsalig sa pagkabanhaw sang aton Ginoo, isa ka pagtimakas sa paglampuwas sang aton mga pangduha-duha, kon bala matuod gid nga Iya ginapahayag sa aton ang kahulugan sang Iya nga pagkabanhaw… kon bala matuod nga bisan sa mga palaligban sa aton kabuhi, yara sa gihapon Sia nga nagasakdag sa aton agud kita makabutwa sa aton nagakalumos-lumos nga sitwasyon. Ang pagtuo, isa ka tikang sa diin kita nagasiling sa aton kaugalingon: “Bisan ano pa man ang matabo, ginasaligan ko ang imo mga pulong, kag nakahibalo ako nga indi mo ako pagbutigan… tumanon mo ang imo mga saad.”- Isa ini ka bug-os nga pagsalig sa isa ka tawo, isa ka bagay, ukon isa ka hitabo, nga bisan ano pa man, wala sing limbong ang tanan!

Amo gani nga sa aton Ebanghelyo ginhambalan sang aton Ginoo si Tomas: “Nagatuo ka bala tungud nakakita ka? Bulahan ang mga nagatuo bisan wala sila nakakita!” Ang pagpati sa mga “panaksi” sa nagkahanabo nga pagkabanhaw, isa na ka pagpamatuod nga matuod, ang aton Ginoo buhi, kag mandada-ug sang naga-ulipon nga pagpakasala kag kamatayon!

Sa isa ka nagatuo indi pwede ang hulubaton nga nagasiling: “To see is to believe!” Sa pihak nga bahin, ang kabaliskaran amo ang matuod: “Believe… and you will see!” Kinahanglan lang nga ibutang naton ang aton bug-os nga pagsalig sa Iya nga Sya indi gid makabutig sang Iya nga promisa sa aton, sa baylo bisan sa mga pagbinag-o-bag-o sang mga panahon, magapabilin Sya nga  matutum sa Iya mga pangako, kag ini amo ang paghatag sa aton sang kahigayunan sang isa ka pagpamanag-banag  sang isa ka bag-o nga kabuhi.

Ang aton Ginuo sa Iya di-matungkad nga kaluoy padayon nga nagapahayag sang Iya nga kaugalingon sa aton...BUHI SIYA...YARA SIYA, NAGA-UPOD SA ATON. MAGTUO KITA SA IYA!

THE FEAST OF THE DIVINE MERCY

During the course of Jesus' revelations to Saint Faustina on the Divine Mercy He asked on numerous occasions that a feast day be dedicated to the Divine Mercy and that this feast be celebrated on the Sunday after Easter. The liturgical texts of that day, the 2nd Sunday of Easter, concern the institution of the Sacrament of Penance, the Tribunal of the Divine Mercy, and are thus already suited to the request of Our Lord. This Feast, which had already been granted to the nation of Poland and been celebrated within Vatican City, was granted to the Universal Church by Pope John Paul II on the occasion of the canonization of Sr. Faustina on 30 April 2000. In a decree dated 23 May 2000, the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments stated that "throughout the world the Second Sunday of Easter will receive the name Divine Mercy Sunday, a perennial invitation to the Christian world to face, with confidence in divine benevolence, the difficulties and trials that mankind will experience in the years to come." These papal acts represent the highest endorsement that the Church can give to a private revelation, an act of  papal infallibility proclaiming the certain sanctity of the mystic, and the granting of a universal feast, as requested by Our Lord to St. Faustina.

Concerning the Feast of Mercy Jesus said:

Whoever approaches the Fountain of Life on this day will be granted complete forgiveness of sins and punishment. (Diary 300)

I want the image solemnly blessed on the first Sunday after Easter, and I want it to be venerated publicly so that every soul may know about it. (Diary 341)

This Feast emerged from the very depths of My mercy, and it is confirmed in the vast depths of my tender mercies. (Diary 420)

FOOD FOR THOUGHT

“We must develop and maintain the capacity to forgive. He who is devoid of the power to forgive is devoid of the power to love. There is some good in the worst of us and some evil in the best of us. When we discover this, we are less prone to hate our enemies.”

(Martin Luther King, Jr.)