Easter Sunday (B)

NABANHAW SIA!

Sobra ka damu nga mga tawo ang nagadayaw kay Jesus kag sa iya nga pagtulun-an apang wala sila magpabunyag agud mangin kristiano. Ara si Mahatma Gandhi nga nagkuha sang inspirasyon sa “Beatitudes” ni Jesus. Sila CHRIST-FANS, indi CHRIST-IANS. Ang nagapugong sa kadam-an sa ila agud mangin kristiano amo ang pagtuluohan nga si Kristo nabanhaw sa mga minatay. Para sa ila, ang pagtuo sa Pagkabanhaw ni Jesus amo ang “bukid” nga indi nila mataklad. Mabaton kag mapatihan nila ang tanan nga ginatuohan sang mga Kristiano luwas lamang sini. Apang ini nga pagtuluohan ang sentro kag sadsaran sang aton pagka-Kristiano. Si San Pablo klaro nga nagsiling: “Kon si Kristo wala mabanhaw… ang inyo pagtuo wala pulos” (1 Cor 15,14).

Kon aton usisaon ang sugilanon sang Pagkabanhaw, may duha ka bagay nga nagapamatuod nga ini may basehan sa realidad. (Indi ini ‘scientific proof’ sang Pagkabanhaw kag indi man ini kontra sa pangrason sang tawo. Gani kinahanglan diri ang ‘leap of faith’)

Ang una nga hitabo amo ang daku nga pagbag-o sa mga gintutun-an. Pagkatapos sang trahedya sang Kalbaryo, mga talawit sila nga nagpalanago sa kwarto, kay nahadlok sila sa awtoridad. Magamo ang ila painoino, nadulaan sila sang paglaum, halos wala na sing saysay ang ila kabuhi. Apang pagkaligad sang pila ka semana, makita naton sila nga maisog nga nagaatubang sa Sanhedrino agud makigdebate (Bin 4:5-22); sila nga mga mangingisda nagasupak sa Pinakamataas nga Konsilyo sang mga Judio! Paano naton mapaathag ini?

Ang ikaduha nga pamatuod amo ang wala nagabalhin nga panaksi sang mga Apostoles. Damu sa ila ang ginpatay bangud sa ila pagtuo sa Pagkabanhaw. Kon ini bunga lamang sang ila imahinasyon ukon ini ila lang gin-imbento kag patopato, ayhan may pila gid sa ila nga magbalhin sang hunahuna kon malapit na sila patyon. Sila labanlaban nga magahambal: “Opps, hulat anay, indi matuod ato; amon-amon lang to!” Apang wala gid nila ginligwat ini nga pagtuo.

 Masami, sa aton naandan, nagakadto kita sa sementeryo kon Piesta Minatay, apang sa ordinaryo nga lakat sang aton kabuhi, sa adlaw-adlaw naton nga kina-andan, wala kita nagapalapit diri. Ngaa ayhan? Sin-o man sa aton ang na-ila sa pagsagad kinadto sa lugar sang mga patay? … Sa lugar nga puro lang tul-an?...

Sa lugar nga nagasimbolo sang pagtapos sang kabuhi?! Ayhan, ang isa pa gid ka madalum nga rason kon ngaman nga sa ordinaryo naton nga kabuhi, wala kita nagakadto sa sementeryo tungud ini nga lugar NAGAPAHANUMDUM SA ATON SANG ATON MISMO NGA KAMATAYON! Sa sementeryo kita nagasumalang sa isa ka kamatuoran nga mapa-it, kag ini, amo ang kahuyang naton nga mga tinuga, nga sa ulihi, kita man mapatay. Nahadluk kita mapatay, amo gani nga bisan sa mga sugilanon, ginalikawan naton ang topiko sang kamatayon tungud ini kamatuoran nga mabudlay batunon! Luyag kita nga magkabuhi, kon pwede lang, nga WALA SING KATAPUSAN!

KON PWEDE LANG? Amo ini ang mensahe sang PAGKABANHAW sang aton Ginuo– PWEDE GID! Pwede gid nga kita mag-angkon sang kabuhi nga WALA’Y KATAPUSAN, tungud sa Iya nga pagkabanhaw, gin-upod man Niya kita sa pag-ambit sang KABUHI nga wala’y katapusan– Ang kabuhi nga MAHIMAYAON!

Sa Pagkabanhaw sang aton Ginuo, Iya nga ginpakita nga wala na ang dalit sang kamatayon tungud Siya amo ang DIYOS SANG MGA BUHI kag ang tanan nga naangut sa Iya may KABUHI NGA WALA SING KATAPUSAN!

ANECDOTE

THE FUNERAL

A funeral service is being held in a chuch for a woman who has just passed away. At the end of the service, the pallbearers carrying the casket accidentally bump into a wall jarring the casket. They hear a faint moan. They open the casket and find that the women is actually alive. She lives for 10 more years and then dies. A ceremony is again held at the same church and at the end the pallbearers are again carrying the casket out. As they are walking, the husband calls out, "Watch out for the wall!"  

   FOOD FOR THOUGHT
We are told to let our light shine, and if it does, we won't need to tell anybody it does. Lighthouses don't fire cannons to call attention to their shining - they just shine.

(Dwight L. Moody)