DAPAT KAG ANGAY KA BALA?
Kon kaisa, ginasiling naton nga sanglit ang Ginoo Dios, wala sang imposible sa iya. Mahimo niya ang tanan. Daw wala sang mabug-at, kabudlayan, problema o kabilihanan sa iya—indi pareho sang tawo nga dapat “magbayad” kon gusto niya maangkon ang isa ka butang.
Apang ang Ebanghelyo subong nga Domingo (Jn 3:14-21) nagapakita sa aton nga indi “libre” ang pagtubos sa aton. May “presyo” ini sa langitnon nga Amay. Kon ang Dios makabatyag sang kasakit, ini na ayhan ang pinakamasakit sa iya—ang paghatag sang iya bugtong nga Anak, ang dili pagpugong sang sakripisyo sa Krus, agud maluwas kita sa aton mga sala.
Kon aton ini mahangpan, labi kita nga magpasalamat sa Amay. Labi naton mabatyagan nga kita dili-takos sa kaluwasan nga ginhatag sa aton. Kag labi naton nga mahangpan nga wala sang may makapahilayo sa ‘pagpalangga’ sa aton sang Dios.
“Isa ka adlaw, may ara nga isa ka tawo nga nagrisgo sang iya kabuhi sa pagluwas sa isa ka bata nga ginaanod sang baha. Pagkatapos nga ang bata makatalupangod nga patay gid sya kuntani kon wala sya ginluwas, nagamihamiha sya nga nagpasalamat sa tawo, “Daku gid nga salamat sa pagluwas mo sa kabuhi ko!” Ang tawo nagtulok sa mga mata sang bata kag naghambal sa iya, “Ok lg na kid! Seguraduha lang nga igo kag dapat ko gid man luwason ang kabuhi mo!”
Si Kristo nagluwas sa imo. Dapat kag igo ka gid man bala nga panginmatyan niya? Ikaw lang ang makasabat sina.
“Kay ginhigugma gid sang Diyos ang kalibutan, sa bagay nga Iya ginhatag ang Iya Bugtong nga Anak…” Ining mga dinalan gikan sa Ebanghelyo ni San Juan, nagapahayag sa aton sang kahulugan sang matuod-tuod nga paghigugma. Ang gugma nga ginapatuhoy para sa kaayohan sang iban kag indi sang makinaugalingon. “It is a SELFLESS kind of love… NOT SELFISH”.
Ini nga paghigugma sang Amay maathag nga ginpamatud-an sang Anak, sang aton Ginuong Jesukristo paagi sa Iya paghalad sang Iya kabuhi sa Krus bilang kabayaran sang aton mga sala. Sa kamatayon sang aton Ginuo, Iya gintubos ang kalibutan… Iya ginbayaw liwat ang napukan nga imahen sang tawo, agud nga siya makapakig-angut liwat sa iya Manunuga, nga nahilway sa silot sang sala nga iya ginbuhat!
Indi naton matungkad sang aton painu-inu ang ginbuhat sang aton Ginuo nga paghalad sang kabuhi, kay “ano gid ang ahaw nga tawo” nga Iya gid panginmatyan? Apang ang sabat sini tanan makita lamang sa kamatuoran nga ang “Diyos gugma!” Suno sa aton Santo Papa:”Deus Caritas est”.
Si San Juan maathag nga nagasiling nga: “Ang Diyos gugma, kag ang nagakabuhi sa gugma, nagakabuhi sa Diyos, kag ang Diyos nagakabuhi sa iya!” Amo ini ang gugma– Ang paghalad sang bug-os naton nga kaugalingon! Ang simbolo sang paghigugma amo ang Krus! Ang paghigugma nga nahadlluk mag-antus kag mapatay, indi sang minatuod nga gugma. Isa lamang ini ka balatyagon! Ang balatyagon naga-abut kag nagalipas, apang ang matuod nga paghigugma isa ka DESISYON!- Desisyon nga bisan ano pa man ang matabo, magapabilin ka nga matutum sa imo sinumpaan!
Ano ang aton mga DESISYON SA PAGHIGUGMA?
ANECDOTE
MEMORY
A man is struck by a bus on a busy Portland street. Seriously injured, he gasps to on-lookers, “A priest. Somebody get me a priest!"
A police officer checks the crowd--no priest, no nun, no eucharistic minister or person of the cloth of any kind. "Please, any words of the church,” the injured man cries.
Out of the crowd steps a shabby old man. He says he’s not Catholic, but he’s slept behind Sacred Heart Cathedral forty years and has heard the words of the priests so many times they are etched in his memory.
Desperate, the injured man nods. The elderly homeless man kneels by him and solemnly intones, “B-4 . . . I-19 . . . N-38 . . . G-54 . . . O-72 . . ."
A police officer checks the crowd--no priest, no nun, no eucharistic minister or person of the cloth of any kind. "Please, any words of the church,” the injured man cries.
Out of the crowd steps a shabby old man. He says he’s not Catholic, but he’s slept behind Sacred Heart Cathedral forty years and has heard the words of the priests so many times they are etched in his memory.
Desperate, the injured man nods. The elderly homeless man kneels by him and solemnly intones, “B-4 . . . I-19 . . . N-38 . . . G-54 . . . O-72 . . ."
FOOD FOR THOUGHT
Lent is a time to renew wherever we are in that process that I call the divine therapy. It's a time to look what our instinctual needs are, look at what the dynamics of our unconscious are.
(Thomas Keating)
Lent is a time to renew wherever we are in that process that I call the divine therapy. It's a time to look what our instinctual needs are, look at what the dynamics of our unconscious are.
(Thomas Keating)
No comments:
Post a Comment