ANG PAGPATAWAD GINAPAAMBIT
Ang isa sa pinakamanami nga regalo sang aton Ginuong Jesukristo sa Iya nga pagkayab sa langit amo ang pagpadala sang isa ka Mananabang sa aton tunga nga amo ang mangin aton kabakud sa pagsumalang sa mga pagtilaw sa aton pagpanaksi sa Iyang Maayong Balita.
Sa sini nga Domingo, Iya nga ginpahayag kon ano ini nga sahi sang Mananabang– ini nagatulod sa aton sa pagbuhat kag sa pagtikang sa dalan sang PAGPATAWAD! Ini nga Mananabang amo ang magabulig kag magahatag sa aton sang kapasidad sa pagpatawad sa isa kag isa nga amo gid lang ang makadala sa aton sang KAHUSAYAN sa atubangan sang aton Amay sa langit. Sa bagay nga ginhatag sang aton Ginuo sa Iyang mga gintutun-an ang OTORIDAD sa pagpatawad paagi sa MINISTERYO sang Iya nga SIMBAHAN! Amo ini ang rason kon ngaman nga may yara kita nga Sakramento sang PAGKUMPISAR– diri indi nga tungud sa “personal” nga kapasidad sang isa ka pari nga siya “nagapatawad” kundi ini tungud kay paagi sa ministeryo sang Simbahan, siya gintugyanan nga mangin instrumento sa pagdala sang kahusayan sa tunga sang tawo kag sang Diyos. Sa bagay nga kon ang isa ka pari maghatag sang “kapatawaran” o “absolusyon” siya wala nagasiling nga ginapatawad ko ikaw suno sa AKON ikasarang, kundi ginapatawad ko ikaw sa “gahum sang Santa Iglesia nga ginhatag sa akon, sa ngalan sang AMAY, kag sang ANAK, kag sang ESPIRITU SANTO.”
Sa aton panahon, ang tanan nga mga tawo nagapangita sang kahulogan sang ila nga kabuhi. Apang masami, ang nagatulod o ‘naga-inspire’ sa ila amo ang espiritu sang kalibutan. Ang espiritu sang kahakug kag kompetisyon; ang espiritu sang patuyang; ang espiritu sang kaakig kag pagtimalus; ang espiritu sang bugal kag katig-a sang ulo kag taguipusuon. Apang ang wala naton nabal-an amo nga ini nga mga espiritu nagapa-lain sang aton relasyon sa Dios kag sa aton mga isigkatawo.
Sa panumdoman sang Dios, may isa lamang ka espiritu nga aton kinahanglan. Isa lamang ka espiritu nga makapaumpaw sang tanan naton nga kauhaw kag kagutom. Isa lamang ka espiritu nga makahatag sang minatuod nga kahulogan sa aton kabuhi. Kag ina amo ang Espiritu Santo. Kon kita ginatuytoyan sang sini nga Espiritu, ukon ini nga espiritu amo ang nagatulod kag “naga-inspire” sa aton sa tanan naton nga ginahimo sa aton kabuhi, piho kag segurado nga mangin balaan kag makahulogan gid ang aton kabuhi.
Ang Espiritu isa ka dulot nga dapat ipakig-ambit sing maalwan. Ang dulot ginapa-ambit pero wala nagakaurot. Sa makatalanhaga nga paagi, ang Espiritu nagadinamo pa sa tion nga Sia ginapaambit sing labi.
Amo gani nga ang aton Ginoo naghatag sa Iya nga Simbahan sang gahum sang pagpatawd tungud ini napatuhoy sa mga nakasala kag nagakinahanglan sang pagpanibag-o.
Pagpatawad? Sus KABUDLAY man sina Padre? Amo gani nga kinahanglan naton ang Espiritu Santo. Siya ang magatudlo sa aton sa pagpatawad! Pa-ngayuon naton ang Iya kabakud agud kita magtuon sa pagpatawad sa isa kag isa!
LIGHTER SIDE:
BEAUTY OF THE RESURRECTION
Joe had two problems in life. He was having another fight with the wife and he was struggling with coming to grips on accepting God.
One day as he was going through the Bible, he came upon this saying of Jesus:
Matthew 22:30
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
He turned to his wife who was sitting there with him and remembering their wedding vows "...until death do you part..." he loudly exclaimed: "Yes, there is a God!"
Such Wisdom and wit.
PRAISE!
One day as he was going through the Bible, he came upon this saying of Jesus:
Matthew 22:30
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
He turned to his wife who was sitting there with him and remembering their wedding vows "...until death do you part..." he loudly exclaimed: "Yes, there is a God!"
Such Wisdom and wit.
PRAISE!
FOOD FOR THOUGHT
Without Pentecost the Christ-event - the life, death, and resurrection of Jesus - remains imprisoned in history as something to remember, think about and reflect on. The Spirit of Jesus comes to dwell within us, so that we can become living Christs here and now.
(Henri Nouwen)
No comments:
Post a Comment