13th Sunday in Ord. Time (A)

MAABI-ABIHON NGA TAGIPUSUON

Nagasid-ing sia sa imo salakyan, kag makita mo nga nagalumaw-lumaw ang iya mga mata. Mahigko ang bayu nga nagaputus sang iya maniwang nga lawas. Dayon mo ku-ut sa imo kahita agud limusan sia. Apang hulat anay, basi ining imo kwarta magkadto lang sa iya amay nga palahubug! Basi ining pagpakilimos padihut lang lang sindikato nga nagagamit sang mga imol!

Ginbuksan mo ang pwertahan sa nagapanuktok. Nagapangayo ini sia sing inugbakal bulong kag pangplite, kay magapauli sia sa probinsya pagkatapos nga sia maggwa sa prisuhan. Gusto mo maghatag apang nagapangduha-duha ka nga ini sia propesyonal nga nagapakilimos…

Ang aton indi maayo nga inagihan sa mga kamut sang mga nagapanunto, mga makawat kag mga nagapakilimos, nagapaandam sa aton nga maghalong sa mga tawo nga indi naton kilala. Ginalikawan naton sila, nagapanirado kita sa mga tawo nga nagapangayo. Gani ang tema sang mga balasahon sa sini nga Domingo-ang PAGPANG-ABI-ABI– daw indi na bagay sa sini nga panahon nga ang mga balay may security, may mataas nga pader, mga kadena, kag may ginatapik nga pahibalo: “mag-andam sa ido.”

Para sa mga Judio, sagrado ang pagbaton sang isa ka dumulu-ong. Ang libro sang Levetico (19:34) nagamando nga batunon nila ang dumulu-ong pareho sang isa ka Israelinhon tungud sadto anay sila man mga dumulu-ong sa Egipto. Ang mga dumulu-ong ginakabig pareho sang balo nga mga babaye kag mga ilo, nga wala sing ikasarang, gani dapat tabangan kag buligan. Ang mga mag-asawa nga taga-Sunem nag-abi-abi kay Eliseo indi lamang tungud kay naluoy sila sa iya, apang tungud kay nahibal-an nila ang katungdanan sa isa ka umalagi suno sa Nahauna nga Balasahon subong nga Domingo.

Ang Ebanghelyo nagapahanumdum sining kustombre sang mga Judio kag nagadugang sang isa pa ka madu-agon nga rason sa pagbaton: ang nagabaton sa isa ka gintutun-an nagabaton man kay Jesus kag sa langitnon nga Amay. Gina-abi-abi naton ang isa ka tawo indi lamang kay may dignidad sia bilang tawo kundi sa iya nawong dapat man naton makita ang nawong ni Kristo..

Indi mabudlay ang magmangin maalwan kag mabi-nuligon. Kinahanglan nga talikdan naton ang pagpangduha-duha sa tinutuyo sang aton isigkatawo, kag hatagan naton sing kahigayunan nga ipakita sa aton nga kaangay man sila sa aton.

Paagi lamang sini maaguman naton ang padya para sa mga maalwan. Ang mag-asawa nga taga-Sunem ginpadyaan sang isa ka anak kay gin-abi-abi nila si propeta Eliseo.

Kon ginabaton naton ang isa ka dumulu-ong, kon ginabuligan naton ang mga nagakinahanglanon bisan pa nga kon kaisa kita nagapangduha-duha, kon nagahatag kita bisan sang malamig nga tubig lang, ginapakita naton nga matuod gid nga nagakari ang ginharian sang Dios– kag padyaan gid kita sang Ginoo.

Siling gani ni San Pablo: “Ang Dios nagahigugma sa maalwan nga nagahatag”.

LIGHTER SIDE:

A GENEROUS HUSBAND

A group of men is at the gym club when a cellphone rings. One of the men answers:

"Yes?" he answers

"Hun, is that you? I can hardly hear you."

"Hello!"

"Are you at the gym?"

"Yes!"

"I'm in front of the fur shop and they have this beautiful mink coat. Can I buy it?"

"How much is it?"

"About twenty-five thousand pesos."

"Okay, but buy a matching purse that goes with it too my love."

"Well, it also turns out that I stopped by the car dealership today saw they have a brand new BMW on sale, it's the last one."

"How much is the sale?"

"Only three million pesos!"

"Fine, buy it, but you have to get it with all of the accessories, and if it costs a little more, I won't get mad."

The woman, realizing all of her requests were being approved, decided to take a risk. "Honey, remember that I told you that my mother wants to come live with us? Is it okay if I invite her over for a month, just to try it out, and after a month we can talk about it again."

"Okay, fine, but don't ask me for anything else okay?"

"Yes, yes, I love you so much baby."

"Love you too, bye."

As soon as he hangs up the man turns to look at the group and asks:

"Does anyone know whose cellphone this is?"

FOOD FOR THOUGHT

“A SMILE is a universal welcome.”

(Max Eastman)