TINAPAY SANG KABUHI
Padayon ang diskurso sang aton Ginuo nahanungud sa “tinapay sang kabuhi”, kag ini nga tinapay Iya karon ginpahayag nga wala sang lipud-lipud. Ini nga tinapay amo ang Iya nga UNOD, sa bagay nga ang mga Hudiyo nagkulumoron sa sini nga pahayag sang aton Ginuo. Para sa ila, imposible nga mabuhat ini sang Ginuo tungud nahibalu-an nila ang Iya “tawohanon” nga ginhalinan, kag indi pwede nga Siya maghalin sa “langit”. Apang maathag nga ginpahayag sang aton Ginuo ang Iya nga “kaangtanan” sa Iyang Amay sa langit. Siya makapanaksi sini nga kaangta-nan tungud Siya wala magkari sa Iya kaugalingon lamang, kundi tungud kay ang Iyang Amay amo ang nagpadala sa Iya, kag tungud kay Siya ginpadala sang Amay, Siya man “nakakita” sa Amay.
Ang aton Ginuo ginpadala sang Amay indi lamang bilang tawo nga nagakabuhi sa aton tunga, kundi bilang pagkaon sa bayhon sang “tinapay” nga nagasagud sa aton agud kita may kabuhi nga WALA SING KATAPUSAN. Siya amo ang “BUHI” nga tinapay, kag ini wala sang liwan kundi ang Iya nga UNOD nga ginahatag sa aton, sa tagsa naton ka pagselebrar sang handumanan nga Iya ginbilin sang katapusan nga panihapon, sa diin Iya gintukod ang Sakramento sang Santos nga Misa. Diri Siya nahiusa sa aton sa himpit nga pamaagi tungud diri ginhalad Niya ang Iya nga kaugalingon bilang aton “tinapay sang kabuhi”- ginabaton naton ang Iya buhi nga unod nga amo ang nagahatag sa aton sang kahigayunan sa pag-ambit sang kabuhi nga wala sing katapusan. Sa sini nga kaangtanan, tungud kita nagaambit sang tinapay sang kabuhi, kita man naga-ambit sang kabuhi sang Diyos nga wala’y katapusan.
WALA GINAHIMO SANG BABOY!
“May ara nga isa ka tigulang nga mangunguma nga nagdala sang iya baligya sa siudad. Tungod kay udto na kag sobra kainit sang panahon, sia ginutom kag nagsulod sa isa ka restaurant para magpanyaga. Sia nagpungko sa kilid sang lamesa sang mga ‘social’ nga mga estudyante nga nagadinaskal sa mga waitress nga nagasirbe sa mga costumers. Pag-abot sang order sang tigulang, sia nagpanguros kag nagpangamuyo kag dayon nagkaon. Sa pagkakita sang iya ginhimo, ang isa sa mga soltero nga buot magdinaskal kag magpakahuya sa tigulang, nagpamangkot sa iya nga nagasinggit, agud mabatian sang tanan ang iya tingog: “Lolo, ginahimo gid man bala ina sang iban sa imo ginhalinan, ang ginhimo mo?” Nagsabat ang imol nga mangunguma: “Indi tanan to! Sa uma, ang mga BABOY wala sina nagahimo!”
Kon maglantaw kita sang “TV”, aton makita ang damu nga mga “commercials” nga nagaganyat sa pagbakal o pagkaon sa mga butang nga ila ginabaligya sa mga tawo, nga daw amo na ini ang sabat sa ila ginapangita, o ang makapaumpaw sa ila kauhaw o ang makahatag sang matuod nga ‘satisfaction’. Apang sa ulihi, masapwan naton gihapon ang tawo nga gutom, disgustado kag nagapangita sang bag-o. Ini tungod ang gina-offer sang “advertising world” hapaw lamang kag nagalipas. Sa pihak nga bahin, si Kristo gid lamang ang makahatag sang ginapangita sang tawo. Sya lamang ang makahatag sang matuod nga “satisfaction”. Ini tungod ang iya ginahatag wala nagakapan-os o nagakadunot, kundi nagadugay kag wala sing katubtuban. Ang ginatanyag ni Kristo wala lamang nagabusog sang aton tiyan kag buy-on, kundi nagapuno sang aton taguipusuon kag nagagarantiya sang kaluwasan sa aton mga kalag.
Gani dali na! Magsimba kita kag magpangalawat ukon magbaton kita kay Kristo sing may mapinangamuyu-on nga tagipusuon.
Constantly complaining about the
temperature
A customer was bothering the waiter in a restaurant. First, he asked that the air conditioning be turned up because he was too hot, then he asked it be turned down cause he was too cold, and so on for about half an hour.
Surprisingly, the waiter was very patient, he walked back and forth and never once got angry. So finally, a second customer asked him why he didn't throw out the pest.
"Oh, I really don't care or mind," said the waiter with a smile. "We don't even have an air conditioner."
Surprisingly, the waiter was very patient, he walked back and forth and never once got angry. So finally, a second customer asked him why he didn't throw out the pest.
"Oh, I really don't care or mind," said the waiter with a smile. "We don't even have an air conditioner."
FOOD FOR THOUGHT
“I have a simple philosophy: Fill what's empty. Empty what's full. Scratch where it itches.”
(Alice Roosevelt Longworth)
No comments:
Post a Comment