5th Sunday in Ord. Time (B)

PAG-AMPO SA TUNGA SANG PAG-ANTUS!

 “Sang WWII, ginbombahan ang isa ka banwa kag madamo ang mga ‘civilian nga casualties’. Ang simbahan nila naigo man, apang kay tungod ini na lang ang nabilin nga pinakadaku nga lugar para sa pagtatap sang mga nahalitan, ang altar nahimo na nga “operating bed”. May isa ka soldado nga nabombahan kag kinahanglan utdon ang iya wasak nga tiil. “Kinahanglan mo nga mangin maisog,” siling sang doctor, “kay sobra gid kasakit ini nga operasyon. Wala kita sing ‘anesthesia’ kay naubos na tanan sang hospital para sa nabombahan”. Ang soldado nagtulok sa likod sang altar kag nakita niya ang isa ka Krus. Dayon siya nagsiling: “Ok lang doc. Patuloka lang ako sa Krus nga ina samtang ginaoperahan mo ako. Kay samtang nagatulok ako dira, bal-an ko, maka-survive gid ako sini.”

Si Jesus isa ka matuod nga manugbulong ukon manug-ayo. Apang indi sa punto nga Sya ensegueda nagahatag dayon sang bulong o solusyon sa aton nga mga pag-antus, kundi, paagi sa Iya paghigugma kag kabalaka, nagahatag sang bag-o nga kahulogan sa aton mga sakit kag kasakit. Kay Siya mismo indi sang estranghero sa pag-antus. Amo gani nga pagkatapos Niya sing ayo sa ugangan ni Pedro, naglakat Siya sa iban pa gid nga duog sa palibot sang Galilea. Ini tungod nga Iya namulalungan nga mas nanamian pa gani ang mga tawo sa paglantaw o pag-agum sang pisikal nga pag-ayo, sang sa spiritual nga kaluwasan nga Iya ginatan-ay sa ila.

Si Kristo isa ka manugbulong, kag mas sobra pa sina. Sa bagay nga sa aton man mga sakit kag balatian, may mas LABAW pa sina. Buot silingon, paagi sa amo man nga Kristo, paagi sa Iya kaugalingon nga pag-antus kag kamatayon, Siya naghatag sang MAKALULUWAS nga KAHULOGAN sa aton pag-antus.

   Sang panahon sang aton Ginuo, ang mga lugar nga Iya ginakadtuan nagaginutok sang mga tawo tungud Siya nagapang-ayo kag nagabulig sa ila. Bisan diin Siya magkadto nga mga kabanwahanan, Siya gina-apungan sang mga tawo nga luyag mag-ayo sa ila mga balati-an. Apang aton matalupangdan nga daw sa wala nagabatyag sing “kakapoy” ang aton Ginuo. Daw indi Siya sang “burn-out” sa Iya mga hilikuton. Daw may tuburan sa Iya kaugalingon sang enerhiya nga ginahalinan sang Iya nga kusog kag kabakud. Diin bala naghalin ini nga kabaskug? Ano ang nagahatag sa Iya sang kusog, paghigugma, kaluoy, kag kalulo?

  Si San Markos, sa aton Ebanghelyo nagapahayag sang sikreto ni Jesus: “Madulomdulom pa sang masunod nga aga, si Jesus nagbangon kag naggwa sa balay. Nagkadto Siya sa maligwin nga duog sa gwa sang banwa sa diin Siya nagpangamuyo.” Sa pagkamatuod, ang pangamuyo ang ginagikanan sang espirituhanon nga kusog ni Jesus!

  Ang pangamuyo amo ang “oxygen” sang kalag. Kon wala kita nagapangamuyo, indi makaginhawa ang aton kalag, sa bagay nga katulad sang aton Ginuo, dapat kita magtigana sang oras sa aton orasan, agud kita makaangkon sang tion sa “pag-ginhawa” sing masulhay kag agud mangin mabakod kita sa bisan ano man nga mga kabudlayan ang aton masumalang sa aton adlaw-adlaw nga pagkabuhi!

  Ang pagpangamuyo amo ang dapat mangin sadsaran kag mangin pagsugod sang aton kabuhi. Diri dapat nasandig ang aton adlaw-adlaw nga pagginawi agud mangin mabakod kita katulad sang aton Ginuo. Ang pagpangamuyo bala amo ang aton “top        priority”?

   Ginasiling nga ang pagpangamuyo amo ang kabakud sang tawo kag “kaluyahon” sang Diyos. Tungud ang pangamuyo sang tawo indi mabalibaran sang Maalwan nga Diyos tungud gani inagihan ini tanan ni Ginoong Jesus. Diri, nahangpan gid kita sang aton Ginoo kay Siya nakigbahin man sa aton kaluyahon kag mga kinahanglanon.

ANECDOTE

SAND AND STONE

   A story tells that two friends were walking through the desert. During some point of the journey, they had an argument, and one friend slapped the other one in the face. The one who got slapped was hurt, but without saying anything, he wrote in the sand: Today my best friend slapped me in the face.

            They kept on walking, until they found an oasis, where they decided to take a bath. The one who had been slapped got stuck in the mire and started drowning, but his friend saved him. After he recovered from the near drowning, he wrote on a stone: Today my best friend saved my life.

            The friend, who had slapped and saved his best friend, asked him, "After I hurt you, you wrote in the sand, and now, you write on a stone, why?"

            The other friend replied: "When someone hurts us, we should write it down in sand, where the winds of forgiveness can erase it away, but when someone does something good for us, we must engrave it in stone where no wind can ever erase it. Learn to write your hurts in the sand and to carve your blessings in stone.

FOOD FOR THOUGHT

“Although the world is full of suffering, it is also full of the overcoming of it.”

(Helen Keller)