DIUTAY...PERO GINAPATIN-AD!
Sa Biblia, ang ginatawag “ADLAW SANG GINOO” isa ka adlaw nga makakulugmat kag makangilidlis. Ini adlaw nga ang mga tawo magalasa-lasa sa pagpanago bangud sa kahadlok. Kay una sa tanan, ini nga ‘ADLAW’ magaabot sa tion nga wala ginalauman. Magaabot ini sa tion nga ang kalabanan nagakabalaka sa iban nga butang. Ikaduha, ang ‘ADLAW SANG GINOO’ magaguba sang aton kalibutan. Ang tanan magakulurog kag magabagrot ang ngipon sa kakulba. Kay kon kita gani tuman nga nakum-an sa paglabay sang Bagyo Yolanda, ano pa gid ayhan ang aton mabatyagan kon magbungguanay ang adlaw kag bulan? Ikatlo, ang ‘ADLAW SANG GINOO’ adlaw sang Paghukom. Ini adlaw sang pagpain sang malain sa maayo, sang kanding sa karnero, sang preska sa parutpot, sang original sa peke, sang kabalo magpasalamat sa ingrato….
Apang indi pa kita sang desperado. May ara pa sa gihapon nga paglaum kag kahigayunan. Ina kon aton lang binagbinagon kag HIMUON ang pangagda sang Ginoo: “Use your talents! Indi ini pagtagua! Palambua ini! You have it! Flaunt it!”
Si San Pablo, nagapahanumdom sa aton nga “wala sang rason ang isa ka Kristiano nga mabihangan o mabay-an sa tabtaban o masayran nga indi preparado sa pag-abot sang ADLAW SANG GINOO. Ang tawo lamang nga nagakabuhi sa kadulom, nga ang iya mga ginabuhat malain, amo ang madakpan nga indi handa.” Kay para sa isa ka matuodtuod nga Kristiano, ang ADLAW SANG GINOO indi adlaw sang pagsininggit sa kasakit kundi adlaw sang pagkinasadya. Buot silingon, tion ini kag umpisa sang aton pagpuyo sa himaya sang Langit. Kon sa diin, kita makasiling, “Hmmmm, ara gid ang Ginoo!” Gani utod, maghanda ka!
Malapit na lang magatakup ang isa naman ka pahina sa Kalendaryo sang Simbahan. Sa dili madugay, magasugud na ang Adbiento nga amo naman ang bag-o nga “cycle” sang Kalendaryo Liturhiko. Amo gani nga bisan ang mga balasahon sa aton mga Misa sa sining mga tini-on, nagapatuhoy sa tema nahanungud sa katapusan nga mga panahon.
Ang Ebanghelyo sa subong nga Dominggo nasentro sa tema sa diin ang Diyos magakari subong isa ka “Agalon” nga magapangayo sing “husay” sa iya mga enkargado, sa diin siya naghatag sang mga nanuhay-tuhay nga mga talento ukon kapasidad sa tagsa-tagsa, ayhan, suno sa ila masarangan. Wala ni isa sa ila nga wala nakabaton. Ang duha, nagpatikang sini sing maayo, apang ang isa nagrason nga “nahadluk” siya tungud “istrikto” ang iya nga agalon, kag gani, iya lang ginlubong sa duta ang “talento” ukon “manggad” nga gintugyan sa iya.
Mahapos maghimo sing “rason” sa aton mga kakulangan, katulad sang ikatatlo nga sulugu-on. Nahadluk gid bala siya? Wala man ginsiling sa Ebanghelyo nga istrikto ang iya nga agalon. Ginsiling lang nga siya nagapangayo sing husay! Pero wala siya sang mahatag, tungud sa pagkamatuod, GINATAMARAN siya magpatikang sang manggad sang iya nga agalon.
Indi kita magsiling nga diutay lang ang aton masarangnan. Panumdumun naton nga si Hitler nagda-ug sa pagdumala sang Nazi Party tungud lamang sa “isa ka diutay” nga boto sang 1923! Madamo pa sa aton maragtas ang nagda-ug tungud sa “isa” lang!
Ayhan, diutay lang ang ginhatag sa aton, apang ginhimud-usan ta bala nga magdamo ini? Amo ini ang ipamangkut sa aton sa katapusan! Ano ang ginbuhat ta sa talento nga ginhatag sang Diyos sa aton?
ANECDOTE
THE HIDDEN TREASURE
Once there was a farmer who was very hard-working. He had developed a grapery which gave a rich crop of grapes every year. Unluckily his sons were very easy-going young men. They seldom cared to help their father in his work. So, the farmer was much worried about their future.
Reaching a ripe old age, the farmer fell ill. It looked as if his end were near. So, he called his sons and said to them, “Dear sons ! my days are numbered. Before dying I want to tell you that in my grapery lies a hidden treasure. Dig it out after my death’ Saying so, the old farmer died.
After performing the last rites of their father, the sons began digging the vine-yard. They dug every inch of it but found nothing.
But the digging led to such a rich crop as had never been there before even in their father’s life-time. So, the sons came to know what their father meant by the hidden treasure. They had learnt that hard-work is the key to a gold mine.
FOOD FOR THOUGHT
“Our critics make us strong!
Our fears make us bold!
Our haters make us wise!
Our foes make us active!
Our obstacles make us passionate!
Our losses make us wealthy!
Our disappointments make us appointed!
Our unseen treasures give us a
known peace!
Whatever is designed against us will work for us!”
(by: Israelmore Ayivor )
No comments:
Post a Comment