25th Sunday in Ord. Time (B)

DAKU SA PANULUKAN SANG DIOS

Bilang mga tawo, duna nga may ara gid sa sulod naton nga nagaduso sa aton para magpabugal sang aton kadalag-an; magpakitakita sang aton kinaagman; magpalaway-laway sang aton kamanggaran kag naabutan, agud kita dayawon, tahuron kag kilalahon sang tanan. Apang indi ini ang sukatan o pamaagi agud mangin minatuod nga ‘labing daku’ sa mata sang Dios, suno kay Kristo.

Kon gusto naton ‘mangin daku’ nga minatuod, dapat kita mangin gamay pareho sang isa ka bata. Kinahanglan naton nga mangin mapainubuson. Buot silingon, bisan ano pa ka madinalag-on sa aton, dapat naton dumdumon nga ang tanan naton nga kadalag-an, ang tanan naton nga pagkabutang kag ang tanan nga yara sa aton, naghalin tanan sa Dios. Gani Sya gid lamang ang may kinamatarung sa pagdayaw o pagkilala kon sin-o sa aton ang minatuod nga ‘labing daku’, kag indi ang mga tawo nga iya man lang man nga tinuga.

Ginapakita subong sang aton Ebanghelyo ang importansya sang isa ka mapainubuson nga tagipusuon. Sa mata sang mahal nga Dios, wala ni isa sa aton ang makasiling nga ang iya kadaku, tungud lamang ini sa iya kahimo-an. Ang tanan bugay sang Dios sa aton, bisan pa gani ang aton gahum ukon poder, ang aton mga manggad nga dutan-on, kag iban pa nga mga dekorasyon sa aton kalawasan. Ini tanan tungud ang Dios maalwan sa aton nga nagpahulam agud aton gamiton ini sa PAG-ALAGAD sa nagakinahanglan.

Kon luyag kita mangin daku sa panulukan sang Dios, ayhan sarang naton matulok ang aton kaugalingon kag sabton ang pamangkut kon bala kita nangin mapaiunubuson nga alagad sa isa kag isa, ilabi na gid sa aton mga kautoran nga nagakinahanglan.