SANTO NIÑO- Year B (Jan. 18, 2015)
(Mark 10: 13-16)
May isa ka higante, suno sa istorya ni Oscar
Wilde, nga ginatigulohan ‘The Selfish Giant’ nga nagapanag-iya sang isa ka
matahum nga hardin nga puno sang mga manami nga mga tanum kag mga bulak. Ang
mga kabataan sa amo nga lugar naila gid maghinampang sa mga puno sang kahoy sa
amo nga hardin. Apang nag-abut ang tion nga ang higante naakig sa mga kabataan
tungud sang ila nga kagamo. Gani ginpatindugan niya sinbg mataas nga pader ang
iya nga hardin kag nagsiling: “Sugod karon, ang ini nga hardin akon lang. Wala
na sang mga bata nga makahampang diri!”.
Ang mga kabataan nadulaan na sang hampangan
nga lugar, kag tungud sa kakulba sa higante, wala na sila magpalapit sa amo nga
hardin. Apang ang hardin sang higante nangin masubo, kag kaupod sini, ang mga
kahoy wala na magpamunga kag ang wala naman nagpamukadkad ang mga bulak. Isa ka
adlaw, natalupangdan sang higante nga ang mga kabataan ‘nakalusot’ sa isa ka
buho sang pader kag nakapanagil-ut, kag nakita niya nga nagapungko-pungko ang
mga kabataan sa mga sanga sang mga kahoy, kag natalupangdan niya nga
nagpanumbalik ang mga bunga kag mga bulak sang iya mga tanum.
Sa puno sang isa ka kahoy, may isa ka bata
nga nagahinibi tungud kay bisan anhon niya, indi gid sya makasaka sa kahoy.
Todo gid ang iya hibi nga ang higante nagbatyag sang kaluoy sa amo nga bata kag
nagsiling sa iya kaugalingo: “Sobra gid ako ka maiya-iyahon! Karon nahibaluan
ko na kon ngaman nga indi magpamunga ang akon mga kahoy kag magpamulak ang akon
mga bulak. Hakwaton ko ini nga bata kag pasakaon sa kahoy, kag akon nga gub-on
ang pader nga akon ginbutang, kag ining akon hardin mangin hampangan liwat sang
mga kabataan.” Karon ang iban nga mga kabataan, pagkakita sa higante
nagdalalagan, magluwas lamang sining bata nga nagahinibi tungud indi nya makita
ang higante kay natubanan ang iya mga mata sing luha. Ginkugos sya sang higante
kag gintungtong sa ibabaw sang kahoy. Ang bata naghakus sa iya kag naghaluk sa
iya. Sang makita sang iban nga mga kabataan, nagbalik sila sa hardin tungud
nakita nila nga ang higante indi na gali sang mapintas, kundi mapinalanggaon
na.
Pagkaligad sang pila ka tuig, wala na makita
sang higante ang bata nga iya ginpalangga, kag nahidlaw gid sya sa bata.
Ginpamangkot nya ang iban nga mga kahampang apang wala sila mnakahibalo kon
taga-diin sya kag kon sa diin sya magkadto.
Nagtigulang na ang higante, kag sang isa ka
adlaw may nakita sya nga isa ka bata sa iya hardin kag naghambal sya: “Sin-o
ang nagsakit sa imo. Ngaman nga kadamo kag kadalum gid sasng imo mga samad?
Isugid sa akon kon sin-o ang nagbuhat sini agud akon sila lab-on sang akon nga
espada!” Apang ang bata nagsabat: “Indi na amigo. Mga samad ini sang
paghigugma.” Kag nagpamangkot ang higante: “Sin-o ka anak?”, kag natalupangdan
sang higante kon sin-o sya, kag nagluhod sa atubangan sini nga bata. Ang bata
nagsiling sa iya: “Ginpahampang mo ako sa imo hardin sang una. Subong mangin
kaupod ka nakon sa AKON NGA HARDIN nga amo ang paraiso.” Kag sang ulihi nakita
sang mga kabataan ang higante nga nagahigda nga wala na sing ginhawa, kag ang
iya nga lawas natampukan sang mga matahum nga mga bulak.
Ang kalibutan nangin isa na ka kagulangan,
nga kon sin-o ang pinakamakusog kag pinakamabakud amo ang dapat nga tumanon.
Kon kaisa daw mga higante kita nga nagadaug-daug lang sa mga ini makasarang
ukon mga maluya. Ang aton kakulangan indi kay tungud nga nagapamintaha kita
tungud kay kita mas mapagros ukon mabakud, kundi tungud nga WALA NATON
PAG-GAMITA ang aton kusog sa PAGBULIG sa mga maluya kag nagakinahanglan! Diri
nagasugod ang tanan nga pagbinahin-bahin nga nagaluntad sa aton tunga.
Ang mga apostoles nagtabug sa mga kabataan sa
aton Ebanghelyo indi kay tungud sila nagasabad, kundi may painu-ino sila nga ‘sila
lang nga mga mabakud’ ang dapat nagapalibut sa aton Ginoo. Sa pagkamatuod, ang
mga apostoles NANGIN-MAIYA-IYAHON!
Sa pihak nga bahin, ginpakita sang aton Ginoo
nga ang aton nga pagkadaku, makita sa paagi sa aton pagpa-ubos katulad sang isa
ka bata, kag sa pag-alagad sa aton isig-kapareho. Diri nasandig ang aton
minatuod nga kusog kag kabakud.
Sa kapiestahan sang Santo Niño, aton tulukon
ang aton Ginoo nga natawo sa isa ka pasungan gikan sa mga imol nga mga
ginikanan. Ang iya daku nga paghigugma amo ang nagdaug sa kalautan sang
kalibutan… ang iya pag-alagad kag paghalad sang iya kabuhi sa Krus amo ang
nangin minatuod nga sadsaran sa pagluwas sang kalibutan. Diri naton ipasad ang
aton kabuhi… sa pagsalig sa aton Amay, kag indi sa aton gina-angkon ukon sa aton
nga posisyon. Kay ang pinakahilway nga posisyon amo ang pagkabig sang aton
kaugalingon nga isa ka anak sa pagpalangga sang aton Amay sa langit.
No comments:
Post a Comment