30th Sunday in Ordinary Time- Year A (Oct. 26, 2014)

(Mt. 22:34-40)

  Ang isa ka bata gamay nga bata nga nakita niya ang kamut ni nanay niya. Sya nagsiling: “Nay ikaw ang pinaka-gwapa nga babayi sa bug-os nga kalibutan, magluwas lamang sa imo mga kamut!” Nano man ina ang imo mga kamut, kalain-lain ya lantawon!” Nabatian ni tatay niya ang iya ginhambal, kag nabatyagan sang amay ang nabatyagan sang iya asawa. Gani gintawag niya ang iya nga anak kag ginsingganan: “Anak, may i-estorya ako sa imo.”: “Isa ka gab-i may isa ka lapsag nga nagakatulog sing mahamu-ok gid, sa iya nga kuna. Apang sa kon nano nga kabangdanan, ang kuna sang lapsag gindakup sing kalayo kag nasunog. Ang yaya sang bata dumalagan sa daku nga kahadluk, apang ang nanay nagdalagan pakadto sa kuna kag ginpatay ang kalayo sa iya mga “kamut” kag ginluwas ang bata nga kuntani, nasunog sa sulod sang kuna. Ang bata naluwas apang ang kamut sang nanay amo ang nasunog sa kalayo… nagkuluryanot ang mga ini, bisan sang ulihi sa paglipas sang panahon nga nag-ayo na ang paso sang nanay. Yadto nga mga kamut amo ang mga kamut ni….” Ang bata wala na magpatapos sang istorya ni tatay niya. Nagdalagan sya pakadto kay nanay niya, ginhakus… kag ginhawiran kag ginhalukan ang kamut ni nanay niya kag nagahilibi-on nga nagsiling: “Nay, sori gid sa akon ginhambal… ikaw gali ya ang may PINAKA-MANAMI nga kamut sa bug-os nga kalibutan!”

  Daw halos kada Domingo ara kita sa Simbahan, sa pagtuman sang aton obligasyon. Pag-abut na sang “halad”, ang masami nga painu-ino amo ang paghalad sang aton “kwarta” ukon “love-offering”, kag sa pagbutang sa aton kolektasan. Insakto in isa praktikal nga panulukan agud indi na kita magbinitbit sang mga kinahanglanon para sa aton selebrasyon… apang KULANG ang mga ini kon ang aton lang ginahalad amo ang aton nga mga pagkabutang ukon manggad, tungud sa pagkamatuod ang aton ginahalad amo ang aton KABUG-OSAN. Ginahalad man naton sa Iya ang yara sa aton tagipusuon… ang aton mga kasakit, ang aton mga pag-antus, ang aton mga sakripisyo, ang aton mga paghimakas, ang aton mga inagihan sa bug-os nga semana. Ginatib-ong naton ini sa altar sang Dios katulad sang ginhimo sining imol nga babayi nga balo, subong sa aton Ebanghelyo. Ang iya nga kaimulon, wala magmangin upang para sa iya sa paghalad sang kabug-osan sang yara sa iya kaugalingon. Amo gani sa panulukan sang aton Ginoo, ining balo nga imol nga babayi, naghatag sang mas kapin, sang sa mga manggaranon nga naghatag sang dalagku nga mga kantidad, tungud ini “sobra” lamang sa ila, apang ang babayi naghatag sang tanan-tanan nga yara sa iya! Diri nasandig ang sukatan sang aton Ginoo nga ginapahayag subong sang aton Santos nga Ebanghelyo. Ang hitabo sa temple, amo man sa gihapon ang masami nga nagakahanabo sa aton Simbahan. (Bato-bato sa langit, ang tatamaan ‘wag magagalit) Madamo sa aton ang nagahuna-huna nga sarang naton “mabakal” ang aton dalan pa langit (suno sa kanta…  and she’s buying the stairway to heaven…), gani para sa ila, tungud daku ang ila bulig sa Simbahan, mabayaran na ang tanan nila nga kasal-anan, ukon ini amo na ang ila ‘lisensya’ sa pagpadayon sa pagpakasala… kay man ‘nakahatag’ naman sila sing ‘daku’ mu! Apang ang hitabo subong sa aton Ebanghelyo nagapahayg nga sayup gid ini nga panghuna-huna. Ang insakto nga panulukan sang aton Ginoo indi ang kadaku-on ukon kadamu-on sang aton ginahatag, kundi kon nano kadaku nga paghigugma kag sakripisyo ang aton gina-upod sa aton paghalad sa Iya. Ang aton Ginoo wala magsiling nga higugmaon mo ang Dios sang 10% sa imo tagipusuon, kalag kag panghuna-huna, kundi nga “higugma-on mo ang Dios sa BUG-OS mo nga tagipusuon, sa BUG-OS mo nga huna-huna, sa BUG-OS mo nga kalag…”

  Mga utod, kon magsimba kita, wala kita nagadala sang dulot nga makapasilaw sa panulukan sang Dios, bisan ang aton manggad, ang aton naabut sa aton gintun-an… ang aton doctorate ukon masteral, ukon ang aton nga impluwensya. Sirado ang mata sang Dios sa paglantaw sini tanan. Apang bukas ang Iya mga mata sa paglantaw sang sahi sang PAGHIGUGMA nga aton ginpatuhoy sa Iya kag sa aton isigkatawo. Ayhan mahigko ang aton mga palad kag kamut, tungud sa aton pagpanrabaho sa bug-os nga semana. Ayhan kapoy ang aton mga lawas tungud nagbakas kita sa pagbulig sa aton isigkatawo nga nagakinahanglan. Ayhan nagapanghubag pa ang aton mga mata tungud gin-updan naton sa paghibi ang nagakasubo sa ila palaligban. Ayhan nagasakit pa ang aton kasing-kasing tungud wala kita paghigugmaa sing maayo sang aton bana, asawa, ukon kabataan. Ini tanan amo ang ginatulok sang Dios sa aton tagsa ka pag-atubang sa Iya. Amo ini ang kahulugan sang hantup nga paghalad kag pagpangamuyo.

  Sa aton paghalad sang Santos nga Misa sa tagsa ka adlaw, wala kita nagapalapit sa Dios sang 10% lamang, kundi nagapalapit kita sa Iya sa kabug-osan sang aton kaugalingon. Kon kita maghalad, ini bala, isa ka patimaan sang aton bug-os nga tinamakasan… sang bug-os naton mga sakripisyo kag sang aton man mga kalipay… sang aton mga kabudlayan kag mga kadlag-an? Buy-an ta ang “kaalwan” nga yara lang nagapanago sa aton tagipusuon, kay sa sini lamang nga mangin bug-os ang aton paghalad kag mangin himpit ang aton mga pangamuyo.