25th Sunday in Ordinary Time (A)

25th Sunday in Ordinary Time- Year A (Sept. 21, 2014)

  “Mag-obra man kamo sa akon talamnan sang ubas, kay suholan ko kamo sang nagakaigo.” Amo ini ang pangagda subong sang aton Ginoo sa aton nga Ebanghelyo. Ang tanan gintawag Niya sa pag-obra sa Iya nga ‘ubasan’ ukon para sa Iya nga ‘Ginharian’. Ang tanan ginatawag… wala sing pinili-an. Sa kaaganhon man ukon sa kahaponanon man- basta ang tanan ginatawag! Apang aton matalupangdan sa aton Ebanghelyo subong nga may mga tawo nga ‘nagreklamo’ sang ginbaton na nila ang ila nga sweldo. Ang basehan sang reklamo amo nga tungud sila ‘nakauna’ iya sa trabaho nga nagatagiti ang init, pero ang iban, nagpanrabaho lang sang isa ka oras, apang pareho lang ang ila nga sweldo!- “This is UNFAIR!”- suno sa aton expression subong. Apang ang tag-iya sang ubasan subong, nagtindog sa iya kinamatarung. Ano ini? Sya iya ang tag-iya sang ubasan, kag makapasgusto sya sa paghatag sang sweldo sa iya mga manug-obra. Ang ila kasugut nga sila mahatagan sang ‘minimo’ nga suhol, kag wala niya ini paglapasa- gintuman niya ang ila kasugtanan, kag gani wala sya sang ginbali ukon ginsupak nga kasuguan. Sa pihak nga bahin, ang tag-iya nakatatap sang mas madalum nga kabangdanan kon ngaman may mga ‘reklamador ukon nagakulumoron’ nga mga manug-obra, nahisa sila sa iban nga nakaambit sang kaalwan sang tag-iya sang ubasan. Siling niya: “Ukon nahisa ka bala kay maalwan ako?”

  KAHISA. Amo gid ini ang masami nga hilo sa aton panghuna-huna kag tagipusuon! Nahisa kita sa iban nga mas madinalag-on sang sa aton… nahisa kita kay sa aton panglantaw, mas mayad kita sang sa iban, apang daw sila iya ang nahatagan sang pabor… nahisa kita kay mas nauna kita iya sa aton trabaho, pero ang ulihi lang sa aton amo iya ang na-‘promote’… nahisa kita kay nahibaluan ta ang pamilya sang isa ka tawo, kubos nga pamilya, apang karon, mas may-kaya pa sila sang sa aton. Sarang kita makapatpat sang madamo pa nga hinisa-ay nga nagaluntad sa aton tunga, apang kon aton gid nga lantawon sa pagpamalandong subong sa aton Santos nga Ebangheyo. Ang aton ‘ginasumbong’ sa sining “unfairness” amo ang Mahal nga Dios!

  Apang aton nga lantawon sa aton Ebanghelyo kon ano man bala ang panulukan sang aton Ginoo. Para sa Iya ang tanan alalangay. Sa sukatan sang Mahal nga Dios, wala sing ginapasulabi- wala sang ‘seniority’ ukon wala sing ‘pauna-una’ ukon ginalantaw nga ‘rasa’- nga kami lang ang mayad. Wala sang may ‘special treatment’ nga magbutang sa aton nga mas una sang sa iban. Amo ini ang Pariseo nga mga ‘kaaway’ sang aton Ginoo- Ginatulok nila ang iban nga mas manubo sa ila tungud sila iya ang mas mayad sa tanan nga mga bagay! Amo man ini asta subong sa aton nga Simbahan (bato-bato sa langit, ang tatamaan ‘wag magagalit). May yara pa sa gihapon nga mga ‘nagdugay’ na sa serbisyo sa Simbahan nga nagadumdum nga mas mayad sila iya sa mga bag-o lang nga nagaserbisyo, kag nagasakit ang ila buot kon ginahatagan sing kahigayunan ang mga bag-o nga magpanrabaho sang ila gina-obra sang una. Abi nila sila gid lang iya ang nakahibalo sina nga buluhaton! May iban pa gani nga naga-dikta sa pari kon nano ang mayad nga buluhaton para sa Simbahan, kay man, nauna sila dira ya mu! Kuntani ‘nagpa-orden’ nalang ini sila agud sila na ang magbulos sa lugar sang pari, indi bala? Kay man sila iya ang mayad mu!

  Para sa aton Ginoo, wala sing pauna-una! Ang isa ka makasasala nga nagahinulsol, pagabaton man sang Mahal nga Dios sa Iya nga ginharian, katulad sa pagbaton sang isa ka nagpakasantos sa bug-os niya nga pagkabuhi! Ang Mahal nga Dios wala nagalantaw kon nano ‘kalawig’ ang aton nga serbisyo, kundi ang Iya ginalantaw amo ang aton ‘DAKU NGA PAGHIGUGMA’ nga gina-upod sa aton nga pag-alagad! Sa sini nga tulungtungan kita dapat magtindog. Siling ni San Pablo sa iya sulat sa mga taga-Corinto 13:1-3: “Bisan makahambal ako sang nagakalain-lain nga mga hambal sang mga tawo kag bisan sang mga anghel, pero kon wala ako sing gugma, ang akon hambal pareho lang sang magahod nga tunog sang agong ukon sang bagting sang lingganay. Kag bisan may hiyas ako sa pagwali sang pulong sang Dios, kag akon ang tanan nga ihibalo kag paghangup sang tanan nga mga tinago kag bisan akon ang tanan nga pagtuo nga makahalin sang mga bukid, pero kon wala ako sing gugma, wala ako sing kapuslanan. Bisan ipanghatag ko ang tanan ko nga mga pagkabutang, kag bisan itugyan ko ang akon lawas nga sunogon, pero kon wala ako sing gugma, wala ini sing kapuslanan sa akon”.

  Si Mother Teresa nagsiling: “Wala ako sang ihibalo kon nano ang langit, apang ang akon lang nahibaluan nga kon mapatay kita, kag kon hukman na kita sang Mahal nga Dios indi Sya magpamangkut sa aton kon, “Nano kadamo ang mga maayo naton nga binuhatan?” Kundi Sya magapamangkut: “Ano KADAKU NGA PAGHIGUGMA ang imo ginbutang sa imo nga ginbuhat?”. Sa pagkamatuod, ang labing importante, indi kon nano kadamo ukon nano kalawig ang maayo naton nga ginbuhat. Kundi kon nano kadaku ang aton nga paghigugma sa pagbuhat sang aton mga hilikuton. Siling gani sa kanta ni Kenny Rankin: “What matters most is how we love at all.”