20th Sunday in Ord. Time (A)

 20th Sunday in Ord. Time (A)- Mt 15:21-28

  Madamo sa aton ang nagapangamuyo nga nagalaum nga insigida, sabton sang Dios ang aton ginapangayo. Daw sa ginakabig naton ang Dios nga isa ka suluguon sang sa agalon. May ara man nga nagapangayo tungud para sa ila wala man sang lain ang nagapangayo. “Malay mo? Wala kita kahibalo, basi sabton man kita”, amo ini pirmi ang ginapanumdum sang mga nagapa-abenturar sa sugal, ilabi na gid sa mga talay-an. May iban pa gani sa aton nga nagasukot sa Dios tungud sang ila nga ginbuhat sa Iya- ang ila mga pag-antus para sa ila mga isig-katawo, ang mga ginbulig nila sa Simbahan, kag ang ginhatag nila sa mga “charitable institutions”. Daw pareho lang sila sang nagasukot sang “saka” sang ila hinimuan sa Dios. May mas sobra pa gid, kay may mga tawo nga nagapabugal sang ila kamanggaran sa atubangan sang Dios, kay abi nila makurog gid ang Dios sa ila manggad!

 

  Lain ang babayi nga taga-Canaan. Wala sia magpanukot. Sia nagpakitluoy. Wala sia magpa-abenturar, kundi sia naglaum. Wala nagpamilit nga ihatag sa iya ang dapat sa iya. Ginbaton niya bisan pa ang pagpakanubo sang iya dignidad. Sa baylo sia nagsiling: “Tama ka Ginoo, indi gid man ako iya sang nagakabagay. Ang mga ido yara sa idalum sang kaluoy sang ila agalon. Apang bisan ang mga ido, nagakaon sang nagakahulog sa lamesa sang ila agalon, kag malipayon ako nga makatilaw man sina.”

 

  Mapainuboson ini nga babayi tungud wala sia nagapanumdum sang iya sarang mapabugal. Wala sia madulaan sang paglaum tungud wala sia naga-isip sang iya mga maayo nga binuhatan. Sa bagay nga sa wala sang pagpangduha-duha, ang aton Ginoo nakakita sang husto nga panimuot sang minatuod nga nagapangayo kag Sia makasiling gid lang sa daku nga kalipay: “Babayi, kadaku sang imo pagtuo! Matuman ang imo ginahandum.”

  May Christmas party kami sadto sa Parokya, kag ginkasugtanan sang tanan nga mag-bring-your-own-baon sa amon panyaga. Ang tagsa-tagsa nagdala sang mga manami nga mga pagkaon. Siempre Christmas- may mga hamon… mga prutas nga manami… mga salad, pasta, wines, kag iban pa nga  mga balon nga naangut sa selebrasyon sang Paskwa. Mientras nagasugod  na sa pagplastar sang mga pagkaon sa lamesa, may nagpalapit sa akon nga tigulang nga daw “mus-ingon” ang itsura, kag may pinutos man sia sa dahon sang saging. Siling niya: “Fr., nagpaulihi gid man ako kay nahuya ako sang akon nga balon. Pasensyahi lang Fr. Kay amo gid lang ini ang akon masarangan. Luyag ko man mag-entra sa aton selebrasyon. Bisan sa sini lang, mabatyagan ko man nga Paskwa man.” Ginpasalamatan ko ang tigulang kag ginbutang ko ang iya balon sa lamesa. Sang nagakinagamo na kay makaon na, ginpangita ko ang tigulang, pero indi ko sia makita, tubtub nga nagsugod na sa pagkaon. Nagkadto ako sa lamesa kag ginbuksan ko ang dahon sang saging nga ginputsan sang pagkaon sang tigulang. Ang unod sini, duha ka bilog nga pinakas! Siling ko sa akon kaugalingon: “Lola, kon sa diin ka man subong, tani hambalon ko ikaw nga sa tanan nga nagdala sang pagkaon, ikaw gid ang nagpaambit sang pinaka-manami; kay ikaw naghatag indi sang sobra sa imo kinahanglanon, kundi ikaw naghatag gikan gid sa imo tagipusuon!” Masami nahadluk kita maghatag sang aton “diutay” kay basi pataw-an lang kita sang magabaton sini. Apang sa masami ang diutay nga aton ginahawid-hawiran amo ang pinakadaku sa mata sang Dios! Sa mata sang Dios ang pagpaubos, kapin sang sa pagkabugalon! Sa tuod lang, yadtong duha ka bilog nga pinakas amo lang ang akon ginsud-an sa pagsaulog sang amon Christmas party, kag patiha ninyo ako kon ako magsiling: “Amo yadto ang pinaka-manami nga pinakas nga akon natilawan!”