PAGMUAD...PAGPA-AMBITANAY
Ang isa sa mga pinaka “dramatic” nga milagro nga ginbuhat sang aton Ginuo amo ang pagpamu-ad sang lima ka bilog nga tinapay nga sebada kag duha ka bilog nga mga isda, nga nagdamo kag nakapaka-on sang lima ka libo nga mga lalaki, wala labut ang mga babayi kag mga kabataan.
Madamo sang mga interpretasyon ang mga batikan nga mga “scholars” sini. Ang isa sang akon nanami-an, amo nga sadto anay, kon magpanglakaton ang mga tawo, nagabalon sila sang pagka-on nga ila ginasulud sa ila mga “back-packs”. Ini tungud kay wala pa sang mga salakyan sadtong una, kag sigurado gid nga ang ila pagpanglakaton nagadugay sang mga inadlaw. Sa ila nga pagsunud sa aton Ginuo sa malawig nga tini-on, ayhan “naubos” na ang ila nga balon. “Naubos” sa punto nga wala na sang “extra” nga nabilin para sa ila ingkaso nga maglawig pa ang mga inadlaw kag pagpanglakaton. Amo gani nga bisan may “ara” pa nga diutay nga nabilin, naghambal sila nga WALA na! Sa pagkamatu-od, “gintipid” nila ang ila nga balon… gintago lang nila ini agud makapanigurado sila nga indi sila MAWAD-AN.
Apang sang may isa ka bata nga nagbukas sang iya nga balunan kag naghatag sang iya “ginasupot-supot” nga balon, kag nagtunghol sini sa mga apostoles, kag sang makita sang iban ang ginbuhat sang bata, nahuya sila sa ila kaugalingon, kag nagsugud man sila sa pagbukas sang ila balunan. Diri nagsugud ang pagpa-ambitanay sang ila balon nga NAGSULOLOBRA pa gani! Amo sini ang mahimo sang PAGPA-AMBITANAY– WALA SANG MAY MAGUTUMAN!... WALA SANG MAY MAKULANGAN! Kita? Ano ang aton ginpa-ambit sa isa kag isa?
No comments:
Post a Comment