5th Sunday of Easter (B)

PUNO, SANGA, KAG BUNGA

  Padayon ang aton Ginuong Jesukristo sa paghatag sang mga palaanggiran sang Iya nga ‘papel’ sa kabuhi sang tagsa Niya ka mga sumulunod.

  Sang nagligad nga Domingo, Siya nagsiling nga Siya amo ang Maayo nga Manugbantay, kag karon Iya ginapadayon ini sa pagpahayag nga Siya amo ang Puno sang ubas sa diin nagakuha sang kabuhi ang mga sanga kag ang mga bunga sini.

  Katulad man sang mga manugbantay nga may ‘maayo’ kag ‘malain’, ang isa ka puno sang kahoy ukon ubas, may ‘maayo’ man kag ‘malain’. Ginasiling gani sang mga katigulangan: “Alang-alang man magpamunga ang santol sang bayabas, ukon ang mangga sang saging”. Ini nagalaragway lamang sang ginasiling sang aton Ginuo subong nga ’ang maayo nga puno sang ubas, nagapamunga man sang maayo’ nga bunga. kon naga-angut diri nga mga sanga,  ang iya nga mga bunga, MADAMO. Apang kon wala naangut diri ang mga sanga, ini nga mga sanga WALA SING MAHIMO kag WALA SING KABUHI sa iya kaugalingon.

  Amo ini ang isa ka gintutun-an… amo sini ang isa ka Kristyano… amo ini ang kabuhi sang tagsa-tagsa sa aton nga nagasunod sa aton Ginuo sa dalan sang pagtuo.

  Ayhan matahum nga usisaon ta ang aton kaugali-ngon kon bala matuod nga ‘naangut’ kita sa kabuhi sang aton Ginuo? Ano ang aton bunga?

3rd Sunday of Easter (B)

HIKAPA NINYO AKO!

  Suno sa aton adlaw-adlaw nga eksperyensya, kon mag-untat na ang tanan nga pamaagi sang pagpamatuod, kon mag ‘malfunction’ na ang panulukan sang aton mga mata, ang panimhot sang aton mga ilong, ang pagpamati sang aton mga dalunggan, ang katapusan na gid lang nga nagapabilin nga ‘manugpamatuod’ amo ang aton ‘sense of touch’- ang pagbatyag sang aton pagtandog.

  Klaro ko gid nga matandaan sang nagbisita ako sa akon amigo nga pari nga “nagahimumugto”. Nag-untat na ang tanan sang iya mga “senses”. Indi na siya makahambal, makabati, makapanimhot, ukon makakita. Halos wala na siya ‘naga-react’ sa mga nagahanabo sa ‘gwa’ sang iya nga kaugalingon. Indi na ako kahibalo kon ano ang akon nga buhaton sang naga-atubang ako sa iya, sa pagpasalig sa iya nga bisan pa sa iya malapit nga kamatayon, yara gihapon ako sa iya luyo– naga-unong bilang isa ka abyan. Nagatulo ang akon luha samtang nagalantaw ako sa isa ka amigo nga madali nalang mabugtuan sang ginhawa. Wala gid ako sang mahimo magluwas nga “hikapon” ko ukon “tandugon’ ang iya nga kamot kag palad.

  Samtang ginahawiran ko siya, nakita ko nga nagtulo ang luha sa iya mga mata, kag nagsiling ang nagabantay sa iya: “Padre, nahibalu-an niya nga ari ka, ginapaabut kag gihahulat ka gid niya. Siguro makapahuway na ina siya…” Sang kaaganhon, nagtaliwan siya nga may ‘yuhum’ sa iya nga guya.

  Ginatandug man kita sang aton Ginuo sa Iyang pagkabanhaw apang paano naton Siya ginatandug sa aton kabuhi?

2nd Sunday of Easter (B) (Divine Mercy Sunday)

May isa ka estudyante nga kristyano, nga gindibate sang iya nga manunudlo nga wala nagapati sa Dios. Nagsiling ang iya maestro: “Suno sa siyensya, may yara kita nga 5 ka pamaagi sa lawas (5 senses) agud mapanilagan ang mga nagakahanabo sa aton palibut sa paghibalo kon ini matuod ukon indi. Ini sila amo ang mga masunod: Mata, ilong, baba, dalunggan, kag pagtandug (touch). Gani nagpamangkut ang manunudlo sa iya estudyante: “Nakita mo ang Dios?”. Ang estudyante nagsabat: “Wala.” “Nasimuhutan,natilawan, nabati-an, ukon nabatyagan mo ang Dios?” Sa sini tanan, ang sabat sang estudyante: “Wala”. “Kon amo”, siling sang manunudlo, “WALA SANG DIOS”. “Karon nagapati ka pa bala nga may Dios?”, pamangkut sang manunudlo. Kag nagsabat ang estudyante: “Huo! Sir!” Nagpatawa ang manunudlo: “Ngaman nagapati ka nga indi mapamatud-an sang siyensya?” Ang estudyante nagsabat: “Sa PAGTUO sir! Dira ako nagapati nga may Dios!” Siling sang manunudlo: “Amo ina ang problema sang siyensya, ang PAGTUO!”

            Sang maglinong na ang tanan sa classroom, nagpamangkut man ang estudyante sa iya mga classmates sa atubang sang ila manunudlo: “May isa bala diri sa aton nga nakakita sang utok ni professor?” Nagpatawa ang mga estudyante kag nagsabat: “Wala!” Nagpadayon ang estudyante sa iya pamangkut: “May isa bala diri sa aton nga nakasimhut, nakatilaw, nakabati, ukon nakabatyag sa utok  sang aton professor?” Nagdaku pa gid ang kinadlaw sang mga estudyante nga nagasiling: “Wala gid!” Kag nagpamangkut ang estudyante sa iya professor: “Sir, suno sa siyensya, wala ka sing utok! Paano kami magpati kag magpamati nga ang imo ginatudlo, matuod?” Nagduhong ang manunudlo kag nagsiling: “Siguro dapat MAGTUO lang kamo sa akon ginatudlo!” Nagsiling dayon ang estudyante: “Amo ina sir! Ang naga-angut sang tawo kag sang Dios amo ang PAGTUO!” Kon wala ang pagtuo, BULAG kita… indi kita makakita!

            Yadto nga estudyante nangin isa ka bantug nga sayantepiko (physicist/scientist), nga amo ang nagdiskubre ang “theory of relativity” nga nangin basehan sa pagpasanyog sang nuclear energy. Sya si Albert Einstein.

            Ang ginasaulog naton nga kapiestahan subong amo ang “Domingo sang Diosnon nga Kaluoy”. Sang una anay, ginatawag ini nga Domingo ni “Tomas nga Madinudahon” ukon “Doubting Thomas Sunday”.

            Apang sang si Papa Juan Pablo II, nga gindeklarar nga Santo ni Papa Benedicto XVI nga iya ginsundan bilang Santo Papa, ang napili-an bilang Santo Papa sadto nga tion, nagpahayag, nga ini nga adlaw mangin adlaw sang Diosnon nga Kaluoy o  Divine Mercy Sunday.

            Ayhan ini tungud sa painu-ino nga bisan pa nga si Tomas nangin madinudahon sa aton Ginuo, katulad sa kalabanan sa aton, sa gihapon wala mag-untat ang Mahal nga Diyos sa pagtan-ay sang Iya nga KALUOY sa aton.

             Bisan pa nga sa masami, kita nagpangduha-duha kon bala ang Diyos matuod gid nga yari sa aton luyo, sa gihapon, Iya nga ginapabatyag sa aton ang Iya nga paghangup kag pag-alay-ay, nga sa ulihi kita man makapanaksi katulad ni Tomas nga nagasiling nga MAY PAGTUO: “Ginuo ko kag Diyos ko!”

GOOD FRIDAY (ABC)

GOOD FRIDAY

YARI ANG INYO HARI!... Amo ini ang ginsiling ni Pilato sa mga Hudiyo… amo ini ang panumbungon sa aton Ginoo subong- ang nagapakahari kaaway sang Emperador!

YARI ANG INYO HARI- hari nga ang Iya ginahamtangan amo ang KRUS… ang Iya korona amo ang mga TUNOK… ang Iya pamakud amo ang mga LANSANG nga nagadulot sa Iya mga kamut kag mga tiil… ang gin-adorno sa Iya amo ang Iya kaugalingon nga mga samad kag mga dugo!... ang Iya pag-alagad, ginsiliyuhan sang PAGHALAD NIYA SANG IYA KABUHI! Kabaliskaran ini nga laragway sang isa ka hari nga aton nahibaluan! Sa aton panglanataw, dapat ang hari may gahum… sya dapat manggaranon… sya dapat alagaran… sya dapat ginahatagan sing pagrespeto. Apang ano ang natabo subong kay Jesus? Hari… apang ginyaguta, ginpasipalahan, gindupla-an, ginpasakitan, ginkondenar, kag ginlansangan sa Krus, kag nabugtuan sya sang ginhawa nga wala pa makapahuway ang mga tawo sa pagpasipala kag pagyaguta sa Iya.

Ngaman nga amo gid ini ang gin-agihan sang aton Ginoo? Daw indi man sing patas? Daw sobra naman nga inhustisya ang Iya ginbatas? Sobra man ya ka sapat-sapaton ang ginpahakwat sa Iya nga mabug-at nga Krus kag sang sahi sang kamatayon nga ginpamatbat sa Iya? Ngaman amo gid ini nga sahi sang kamatayon?... amat-amat tubtub nga Sya mabugtu-an sang ginhawa?

Utod nakatalupangud ka bala? Ina tanan tungud sa imo… tungud sa akon… kag tungud sa aton tanan! Huo subong gid nga tion GIN-PAILIG SANG ATON GINOO ANG IYA NGA DUGO AGUD KITA MATINLU-AN kag agud nga ibalik ang aton na-utod nga kaangtanan sa aton Amay sa langit. Amo kita sini Niya ka palangga- sa sini ang tagsa-tagsa sa aton GINPRESYOHAN SANG MAHAL… sa sini gin-uli sa aton ang aton nadula nga dignidad, nga kita MGA ANAK SANG DIOS!

Natabo ang natabo na. Wala na kita sing mahimo pa sa pagbaylo sang istorya sang aton kaluwasan. Apang sa karon nga tion, kita gid lang makapangamuyo kag makatalupangud sang aton mga kakulangan kag kasal-anan. Sa subong nga tion makapangamuyo gid lang kita sing subong sini: (Palihug mag-upod kamo sa akon sa sini nga pangamuyo)

Hesus, amo naman ini ang isa ka tini-on sang amon mga tinuig- ANG SEMANA SANTA. Nagbakas man ako nga makapasakup sa mga buluhaton sini nga semana. Nagkumpisar ako sang akon mga sala sa pari, kag nagpatulo man gani ako sang akon mga luha sa pagtalupangud sang akon kasal-anan. Nabatyagan ko ang kasakit kag kamatayon nga Imo ginbatas. Nahuya gani ako kay WALA GID AKO SING MAY NABULIG SA IMO.

Si San Pedro nagpanghiwala sa imo, suno sa Imo panagna… kag nahibaluan Mo man nga masami ko Ikaw ginpanghiwala ilabi na gid sa akon pagpabulag-bulag kag pabungol-bungol sa imo panawag sa pagpatawad, paghangup, kag paghigugma. Masami ginpanghiwala ko ikaw tungud sa akon bugal! Ginoo, patawara ako sa sini nga mga kakulangan katulad ni San Pedro.

Ang Imo pagpas-an sang Krus sa diin Ikaw nadagpa sang makapila ka beses, tungud ang Krus, nagabug-at nga nagabug-at sa Imo pagpadayon sa paglakat, kag tungud sang padayon nga paghampak sa Imo likud kag lawas, sa gihapon wala ka mag-untat agud malab-ut ang kalbaryo, nagabutang sa ini akon sa isa ka sitwasyon nga MAKAHULUYA. Ako ya REKLAMADOR! May problema gani kay tatay, kay nanay, sa akon mga kautoran, sa akon mga abyan, sa akon trabaho…reklamo dayon… ginabuy-an ko dayon ang akon Krus! Wala pa gali gani ini sa KAMALINGKING sang Imo gin-agyan. Ginoo, patawa ako kay padayon ako nga NAGPABUG-AT sang imo ginpas-an nga Krus.

Huo Ginoo, Biernes Santo na, kag yari naman ako- ang Imo makasasala nga anak. Nahibaluan ko nga pirme ko lang Ikaw ginakalimtan sa tion nga MAHAMUNGAYA AKO, apang ang Imo ginbuhat subong nagapahanumdum sa akon nga indi gid ako madalman sa akon tawohanon nga pangalipayan. Salamat Ginoo sa Imo PAGPAHANUMDUM. Salamat sa Imo padayon nga PAAGBANTAY SA AKON. Nahibaluan ko nga makapamag-an sa Imo ginapas-an kon ako magbuhat sing maayo nga mga buluhaton… kon pirme ako nga magpangamuyo… kon pirme ako magduaw sa Imo sa Simbahan… kon pirme ko Ikaw kaupod sa Santos nga Misa… kon magpa-ubos ako sa pagpangayo sang kapatawaran sa pagkumpisar… kag kon magbaton ako sa Imo sa Santos nga Pagkalawat. Ginoo, ayhan indi ko ini mapromisa sa Imo tanan, apang subong, akon ginapangamuyo… INDI MAN AKO PAGBUY-I KAG INDI  AKO PAGSIKWAYA. Katulad sa makawat sa imo tuo, ako makasiling gid lang: “GINOO, DUMDUMA MAN AKO KON YARA KA NA SA IMO GINHARI-AN!” Patawara ako Ginoo… magabakas gid ako sa paglakat sa dalan sang pagpanibag-o!

EASTER SUNDAY (Jn 20: 1-9 or Lk 23: 13-35)

EASTER SUNDAY (B)

Suno sa pagpamalandong sa isa ka “existentialist” nga si Gabriel Marcel: “Ang pagsiling nga ‘ginahigugma ko ikaw’ sa isa ka tawo amo ang pagsiling man nga ‘indi ka mapatay’… ang paghigugma, ang matuod nga paghigugma, amo mismo ang paghandum sa pagkadi-mamalatyon. Indi ini malaglag, isa ini ka nawag sang wala’y katubtuban, isa ini ka pagsubli sang wala’y katapusan…”

  Si San Juan nagsiling: “ Ang paghigugma wala sing katapusan!” Magalipas ang pagtuo kag paglaum, apang ang paghigugma nagapadayon!

  Ayhan amo ini ang ginpamatud-an sang aton Ginuo sa aton tanan sa sining tion sang PAGKABANHAW. Indi sarang makapahamulag sa aton ang kamatayon… ang kamatayon wala sing gahum sa isa nga nagahigugma! Ang kamatayon wala sang lugar sa isa ka kaangtanan nga nasilyohan sang matuod nga paghigugma… ang nagahigugma, nagakabuhi sang matuod– kabuhi nga wala sing katapusan.

  Amo gani nga kon sa tion sang ‘Biernes Santo’, kita nagpakuribong sa kasubo tungud sang kamatayon sang aton Ginuo, karon gid nga adlaw, naga-’GWA’ kita sa aton mga kapung-aw, kag nagapahayag nga sa pagkamatuod kita ang KAHILWAYAN nag-abut sa aton tungud sa aton Dios nga NAGHIGUGMA sa aton, sa bagay nga kita may BAG-O na nga KABUHI!

  Sa sini nga tion matahum nga aton lantawon ang sahi sang kabuhi nga yara sa aton. Isa bala ini ka kabuhi sang GUGMA?- Kabuhi nga BUHI?