DEDICATION OF THE LATERAN BASILICA

32^nd Sunday (Feast of the Dedication of the Lateran Basilica)- Year A  (Nov. 9, 2014)

(Jn. 2: 13-22)

  “Indi ninyo paghimoa nga balaligyaan ang balay sang akon Amay!” Suno sa ginsiling sa Ebanghelyo, ang mga gintuton-an nakadumdom sa ginsiling sang kasulatan, “Ang akon kabalaka sa imo balay, O Dios, nagadabdab sa sulod nakon subong sang kalayo.”

  Sa aton nga pagsaulog subong sang Kapiestahan sang pagdedikar sang Basilikia sang Letran, kita ginapahanumdum sang pagkabalaan sang isa ka duog nga ginapatungud naton sa Mahal nga Dios… ang duog sa diin Sya nagapuyo kag sa diin aton man Sya ginasumalang. Amo gani nga “nagdabdab” gid ang balatyagon sang aton Ginoo sang Iya matalupangdan nga ang “temple” nangin isa na ka duog sang balaligyaan, imbes nga ini mangin duog nga palangamuyoan- ang duog sa pagsumalang sa aton Amay sa langit. Ngaman nga nangin subong sini ang sitwasyon sa Templo sa panahon sang aton Ginoo?

  Ginasiling nga sa templo sang mga Judeo, may bahin sang ila nga temple, sa may pwertahan sini, nga ginapahanugutan ang pagbaligya sang  mga pagkabutang nga kinahanglanon nila sa paghalad sa templo sang Dios. Katulad abi sang mga baka, kanding, karnero, salampati kag iban pa. Bisan si San Jose kag Maria Santisima, sang sila naghalad sa templo, naghalad sing salampati nga ginbakal sa amo man nga balaligyaan. Apang ang natabo subong sa aton nga Ebanghelyo, nga ining mga manugbaligya, naglapaw na sa ila teritoryo. Imbes nga didto lang sila sa lugar sang baligyaan, nakaabut na sila sa parti sang palangamuyon! Sa bagay nga imbes nga mangin lugar ini sang pagpakig-angut sa Dios, nahimo na ini nga duog sang komersyo!

  Ayhan, wala na ini nga mga “compartments” sa aton mga templo ukon mga Simbahan subong, apang ang panimuot nga ginkangil-aran sang aton Ginoo sa Iya nga panahon, amo man sa gihapon ang nagaluntad sa aton pagsimba sa Dios. Kon kaisa daw ginalantaw naton nga ang pagpakig-angut sa Dios daw isa man ka komersyo sa diin aton nga ginatumbasan ang aton kaluwasan sa aton materyal nga mga manggad. May yara sa gihapon sa aton ang nagadumdum sa pagbakal sang aton hagdanan pa langit! (And she’s buying the stairway to heaven). May ara sa aton nga nagasiling (bato-bato sa langit, ang tatamaan ‘wag magagalit): “Daku man ang nahatag ko sa Simbahan, sigurado na gid ang akon kaluwasan!”… “nagabulig man ako sa Simbahan, mapatawad na ang akon mga sala!”…ukon “Nag-donate man ako sing daku sa projects ni Father, gani, may kapit na ako sa Ibabaw!”. Madamo pa nga mga mentalidad nga kasubong sini ang aton masusumalang sa aton pagpanglakaton sa aton pagtuo, apang isa lang ang ginapahayag nga kamatuoran subong sang aton nga Ebanghelyo: Indi mabakal ang aton kaangtanan sa Dios!

  Sa sini nga painu-ino nga “nagsilabo” ang balatyagon sang aton Ginoo sa aton Santos nga Ebanghelyo. Luyag Niya nga ipa-abut sa mga tawo sang Iya nga panahon kag ayhan sa aton man sa sini nga tinion nga ang Dios indi sarang “mabulsa”. Ang aton kaangtanan sa Iya indi matupungan sang inggat sang kwarta kundi sang inggat sang aton hantup nga tagipusuon. Indi man ini matupungan sang kon ano man nga bili tungud wala sang may makatumbas nga bili sa paghigugma sang Amay nga Iya ginhatag paagi sa kabuhi sang Iya nga Anak nga naghalad sang Iya nga kabuhi didto sa Krus.

  Ang Templo ukon ang Simbahan amo ang duog sa diin aton ginatalupangud ang aton “pagka-diutay” sa atubangan sang “daku” nga Dios. Ang Simbahan amo ang duog sa diin aton ginapa-ubos ang aton kaugalingon sa atubang sang mataas nga Dios. Ang simbahan amo ang lugar nga nagahimo sa aton nga alalangay sa isa kag isa, tungud diri, sa sini nga lugar, naga-atubang kita sa isa lamang ka Amay, kag kita dapat magkabig sa isa kag isa bilang  mag-ululutod.

  Pakabala-anon naton ang puluy-an sang Dios kag himuon ini nga isa ka duog sa diin aton mabatyagan ang Iya nga paghigugma paagi sa aton paghigugma-anay sa isa kag isa.