ANG PAGKA-MAPINASALAMATON
“Ang pagkamapinasalamaton sarang makaluwas sa aton.” Ini ang mensahi nga buot ipabutyag sa aton ni Kristo subong. Napulo ang gin-ayo niya, isa lang ang nagbalik kag nagpasalamat. Gani suno sa iya ginsiling nga “Maglakat ka sa paghidait. Ang imo pagtuo nagluwas sa imo”, ang mapinasalamaton nga Sama-riahanon wala lamang nakabaton sang pag-ayo sang iya nga lawas kundi sang iya gid bug-os nga kalag.
Ang Dios wala sing may kinahanglan sa aton. Kita ang nagakinahanglan sa iya. Gani dapat nga kabalo kita magpasalamat sa iya kag sa aton isigkatawo sa tanan nga bugay nga aton nabaton. Kay kon ang isa ka tawo maghatag sa imo sang isa ka MALAHALON NGA KALO, indi ka bala magpasalamat sa iya? Apang indi bala nga dapat mas magpasalamat ka pa gid sa Dios nga naghatag sa imo sang ULO nga pagasuksokan mo sang amo nga MALAHALON NGA KALO? May hulobaton nga nagasiling: “Ang pagpasalamat sa mga bugay nga aton nabaton amo ang pat-ud nga garantiya nga ina nga mga bugay magapadayon nga magatupa sa aton”. Tani indi gid kita magkulang nga mangin malilipaton kita sa pagpasalamat sa taghatag sa aton sang mga bugay sa aton kabuhi kag sa mga tawo nga nangin instrumento ukon nangin alagyan man sini..
“May isa ka Hari nga nagpaambit sang mansanas sa iya pinaka-paborito nga sulugu-on. Ang Hari nagpanit sang mansanas kag iya ginpihak ini kag ginhatag ang tunga sa iya ulipon kag gin-angkit man niya ang tunga. Angan-angan, ang Hari nakatatap nga ang mansanas nga ila ginausap hanog kag dunot na, gani sobra ini kaaslum, apang ang iya sulugu-on nanamitan gihapon kag nagayuhum pa gani samtang padayon nga nagakaon. Gani nagmuno siya sa iya ulipon: “Paano mo iya mausap kag matulon ina nga mansanas nga dunot na kag sobra kaaslum? Ngaman wala mo ina ginatupla?” Kag ang suluguon nagsabat: “Mahal nga Hari, damu-damu na nga mga maayo nga butang kag pabor ang ginhatag mo sa akon. Kag tungod sina, paano nga ang isa lang ka mansanas nga naghalin man sa imo mangin maaslum? Indi bala nga mangin INGRATO ako kon akon ini itupla? Pero bisan hatagan mo pa ako sang bisan ano nga butang nga maaslum o mapait, manami man gihapon ang sabor sina sa akon!”
“Indi bala napulo ang gin-ayo? Diin na ang siyam?” Ginhambal ini sang aton Ginuo sang matapos Niya gin-ayo ang napulo (10) ka mga aruon nga nagpa- ngayo sa Iya sang bulig. Tanan sila nag-alayo apang isa lang ang nakatalupangud sang iya nga sitwasyon nga “nagbalik” kag nagpasalamat sa Mahal nga Diyos tungud sang ginbuhat sa iya.
Suno sa mga ginapanudlo sang aton Ginuo nga kon ikaw nagabuhat sang kamayaran sa imo isigkatawo, indi ka magpa-abut sang balus sa iya, kay ang Diyos nga nakakita sang imo ginabuhat sa tago, amo ang magabalus sa imo. Ini nga panudlo daw sa salungkaki sa na-obserbahan subong sang aton Ginuo. “Daw sa” nagpaabut Siya nga balusan tungud sang Iya ginbuhat nga pagpang-ayo.
Ayhan indi gid man “balus” ang ginapa-abut sang aton Ginuo, kundi ang aton lamang nga “PAGTALUPANGOD” sa kaayohan nga Iya ginbuhat sa aton kabuhi. Indi pang-”gwa” nga balus ang Iya ginapangita kundi ang aton pagbaton sa aton tagipusuon nga Siya amo ang nagagiho sa aton kabuhi. Siya ang nagapanag-iya sang tanan nga yara sa aton. Yara sa aton ang paghibalo kon paano naton IGAPABUTYAG ang PAGPASALAMAT sa Iya.
Nagbalik bala kita sa “pagpasalamat” sa Iya? Paano naton ginapabutyag ini nga pagpasalamat? Ang isa ka palad nga bukas, indi lamang para sa pagbaton kundi para man sa PAGHATAG! Sa sini kita gina-agda sang aton Ginoo nga mangin mapinasalamaton.
LIGHTER SIDE:
THE PRIZE
Once there was a millionaire, who collected live alligators. He kept them in the pool in back of his mansion. The millionaire also had a beautiful daughter who was single.
One day, the millionaire decides to throw a huge party, and during the party he announces, "My dear guests, I have a proposition to every man here. I will give one million dollars, or my daughter, to the man who can swim across this pool full of alligators and emerge unharmed!" As soon as he finished his last word, there was the sound of a large splash in the pool. The guy in the pool was swimming with all his might, and the crowd began to cheer him on. Finally, he made it to the other side of the pool unharmed.
The millionaire was impressed. He said, "That was incredible! Fantastic! I didn't think it could be done! Well, I must keep my end of the bargain. Do you want my daughter or the one million dollars?" The guy catches his breath, then says, "Listen, I don't want your money! And I don't want your daughter! I want the man who pushed me in the pool!"
FOOD FOR THOUGHT
“As we express our gratitude, we must never forget that the highest appreciation is not to utter words, but to live by them.” (John F. Kennedy)